Toen ik zowat drie decennia geleden mijn eerste stappen zette in de boeiende wereld van de fotografie, heb ik me, naar het voorbeeld van mijn vader, toegelegd op het maken van dia’s. Ondertussen liggen die dia’s natuurlijk jammer genoeg al jaren te verkommeren op zolder. Toch wil ik ze niet voorgoed verloren laten gaan. Om de beelden voor de eeuwigheid te bewaren, heb ik er een aantal laten digitaliseren. Gisteren heb ik ze afgehaald bij de fotograaf.
Het resultaat valt eerlijk gezegd wat tegen. De kleuren zijn flets, en alles wat wit is, is eerder overbelicht. Ik kan ze natuurlijk wel wat proberen verfraaien op de computer, maar toch, echt goed krijg ik ze niet. Bovendien zijn de meeste beelden veel slechter dan ik me herinner: vaak onscherp, slecht belicht en slecht gekadreerd. Ik durf ze hier dus niet te publiceren...
Maar los van die technische mankementen gaat het natuurlijk niet enkel om zomaar wat dia’s, maar vooral om herinneringen. En dat is de belangrijkste reden waarom ik ze niet verloren wil laten gaan. Eenmaal gedigitaliseerd kan ik ze weer af en toe bekijken en wegdromen bij lang vervlogen jeugdherinneringen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten