Doornroosje is een van de drie balletten van Pjotr Iljitsj Tsjajkovski. Hoewel de muziek van Het Zwanenmeer en De Notenkraker, Tsjajkovski’s twee andere balletcomposities, bij het grote publiek wellicht meer bekendheid genieten, wordt Doornroosje algemeen beschouwd als zijn meest geraffineerde ballet. Wél erg bekend uit Doornroosje is de wals uit de eerste akte.
Afgelopen weekend konden we in de Antwerpse Stadsschouwburg een voorstelling van dit wondermooie ballet, opgevoerd door de getalenteerde dansers van het Russische Jacobsonballetgezelschap, met schitterende kostuums en decors.
Het verhaal is gebaseerd op het bekende sprookje van Charles Perrault. Doornroosje of De schone slaapster is het verhaal van prinses Aurora, die op haar doopfeest de magische zegen krijgt van alle feeën van het koninkrijk. Het feest wordt echter abrupt verstoord door de komst van de slechte fee Carabosse (in de Disney-versie: Maleficent), die boos is omdat ze niet werd uitgenodigd. Ze spreekt een vloek uit over prinses Aurora, die zich op haar zestiende verjaardag aan een spoel zal prikken en sterven.
Maar één van de andere feeën, de Seringenfee, had haar geschenk nog niet gegeven en kan Carabosses vloek verzachten: Aurora zal niet sterven, maar honderd jaar slapen. Enkel de kus van een prins kan haar weer doen ontwaken.
Aurora groeit zorgeloos op, maar ondanks alle voorzorgen van koning Florestan slaat het noodlot toe: Aurora prikt zich en valt prompt in slaap, samen met iedereen die op dat moment in het kasteel aanwezig is: het koningspaar, de hele hofhouding, en de vier prinsen uit verre landen die naar de hand van de prinses kwamen dingen.
Tweede akte, honderd jaar later: prins Désiré (in de Disney-versie: prins Filip) wordt door de Seringenfee naar het kasteel geleid. Hij treft iedereen slapend aan, kust Aurora, en breekt zo de vloek. Iedereen wordt wakker. Eind goed, al goed.
Maar wacht even, ’t is nog niet gedaan. Dit is nog maar het einde van akte twee! Eigenlijk is het verhaal afgerond, maar in de derde akte wordt op het kasteel een groot feest gegeven, een opeenvolging van divertissements waarin de balletdansers en -danseressen het beste van hun kunnen opvoeren. De ene dans is nog spectaculairder en nog mooier dan de andere, en het publiek applaudisseert enthousiast.
Ik ben erg blij dat we dit ballet hebben bijgewoond. Daarmee hebben we nu alle drie de balletten van Tsjajkovski gezien. Het viel op dat er meer kinderen in de zaal zaten dan je bij een klassiek ballet verwacht, en dat ondanks het feit dat het een avondvoorstelling was die zo’n drie uur duurde, twee pauzes inbegrepen. Ik hoop maar dat die kinderen en hun ouders zich niet van voorstelling vergist hadden, want Doornroosje is ook de titel van een Studio 100-musical. Maar dat is natuurlijk een heel andere interpretatie van het verhaal...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten