Op 30 maart van dit jaar vond in het Brusselse Paleis der Academiën (vlakbij het Warandepark en het Koninklijk Paleis) een academische zitting plaats ter gelegenheid van de 75e verjaardag van de Vereniging voor Sterrenkunde, Meteorologie, Geofysica en Aanverwante Wetenschappen, zoals de VVS voluit heet. Deze vereniging van Vlaamse amateurastronomen telt vandaag bijna 2000 leden.
Aangezien ik al sedert mijn prilste jeugd belangstelling heb voor ruimtevaart en sterrenkunde, ken ik de vereniging natuurlijk al heel lang. Toch ben ik pas in 2014 lid van geworden. De VVS is een vereniging met individuele leden, maar fungeert eveneens als overkoepelende vereniging voor de Vlaamse volkssterrenwachten en andere sterrenkundige of aanverwante verenigingen. Van zo’n volkssterrenwacht ben ik al langer lid. Ik neem al jaren deel aan heel wat activiteiten van Volkssterrenwacht Beisbroek, en sedert een jaar of vijf ben ik graag van de partij op het jaarlijkse JVS/VVS-weekend. JVS is de Jongerenvereniging voor Sterrenkunde.
Over het JVS/VVS-weekend heb ik eerder op deze blog al bericht. Twee dagen lang komen de Vlaamse amateursterrenkudigen ergens te lande bijeen om in een ongedwongen sfeer informatie uit te wisselen, contacten te leggen, en te genieten van hoogstinteressante presentaties van zowel amateurs als professionele astronomen.
De viering van 75 jaar VVS was een soort mini-uitgave van het JVS/VVS-weekend, maar dan met een wat feestelijker tintje – de hapjes en versnaperingen waren verrukkelijk! –, en met veel aandacht voor de rijke geschiedenis van de vereniging. De lezingen werden afgewisseld met enkele videoboodschappen van VVS-leden, en de presentatie van de academische zitting was in handen van Frank Deboosere, naast tv-weerman ook al jaren VVS-lid.
Na de inleiding van voorzitter Marnik Van Impe had Tonny Vanmunster het in de voormiddag over de evolutie van de amateursterrenkunde gedurende de voorbije 75 jaar en de verwachtingen voor de toekomst, en sprak prof. dr. Christoffel Waelkens over de sterrenkundige hoogtepunten van de afgelopen 75 jaar. Wie Waelkens eerder al bezig gehoord heeft, weet dat zijn spreekbeurten altijd met de nodige humor doorspekt en bijzonder entertainend zijn.
Na een bijzonder verzorgde en uitgebreide broodjeslunch in het moderne atrium van het Paleis der Academiën kwamen in de nadmiddag nog enkele sprekers aan bod: Tony Dethier en Claude Doom, beiden oud-voorzitter, behandelden de rijke geschiedenis van de VVS. Daarna volgde Prof. dr. Jan Cami over zijn boeiende onderzoek naar buckyballs en zijn passie voor astronomie.
Alvorens de dag af te sluiten met een feestelijke receptie, was er nog de plechtige uitreiking van de Galileiprijzen en de toekenning van enkele erelidmaatschappen. De Galileiprijzen vallen te beurt aan mensen die zich in de vereniging op een of andere manier bijzonder verdienstelijk hebben gemaakt. Er is een bronzen, een zilveren en een gouden Galileiprijs, maar ze worden niet noodzakelijk ieder jaar uitgereikt.
Marjorie Decleir kreeg een bronzen Galileiprijs voor haar inzet bij de JVS. Een zilveren Galileiprijs werd uitgereikt aan Henri Schepers en Kris Delcourte, en de slechts zelden uitgereikte en fel begeerde gouden Galileiprijs was voor penningmeester en oud-voorzitter Christian Steyaert.
Na 75 jaar is de VVS uitgegroeid tot een bloeiende community van mensen met een passie voor wetenschap, sterrenkunde en ruimtevaart, waar ik graag deel van uitmaak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten