Onlangs zijn we naar A Night at the Opera geweest, een aaneenschakeling van hoogtepunten uit de Italiaanse opera. Op het programma stonden aria’s en koorfragmenten uit onder andere Nabucco, Rigoletto, Il Trovatore en La Traviata (Verdi), Tosca en Turandot (Puccini), en L’Elisir d’amore (Donizetti). Er werden ook enkele orkestrale stukken opgevoerd, zoals de prelude uit Cavalleria Rusticana van Mascagni en de ouverture uit La Gazza Ladra van Rossini, een opera die de meeste Kuifje-fans wel van naam zullen kennen uit het album De juwelen van Bianca Castafiore.
De vier Italiaanse solisten (Pier Luigi Dilengeti, bariton, Michael Spadaccini, tenor, Sandra Buongrazio, mezzo-sopraan en Valeria Esposito, sopraan) gaven het beste van hun kunnen, met passende kostuums en geprojecteerde decors. Ze konden zich wat mij betreft gerust meten met La Castafiore! De solisten werden begeleid door het Music Hall Classical Orchestra and Choir, onder de leiding van dirigent Igor Tchernetsky.
Ik ben natuurlijk al langer een operaliefhebber, maar voor mijn vrouw en dochter was het hun allereerste opera-ervaring (amper enkele maanden na hun eerste operette). Voor hen was A Night at the Opera een prima kennismaking met het genre: niet meteen een compleet stuk, maar een best-of van de Italiaanse opera.
Zo waren ze al een beetje voorbereid op de voorstelling van de week nadien: dan zijn we in de Antwerpse Stadsschouwburg gaan kijken naar Schoppenvrouw (ook gekend als Pique Dame, of onder de originele titel Пиковая дама) van Tsjajkovski. Ja, ze hadden de smaak te pakken en waren klaar voor hun eerste echte opera, deze keer in het Russisch. Gelukkig waren er Nederlandse boventitels en hadden we op het internet al een samenvatting gelezen, zodat we het verhaal een beetje konden volgen.
musichall.be/shows/a-night-at-the-opera
youtu.be/QV-3l1NW2c4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten