Wanneer ik naar een klassiek concert ga, is dat meestal ’s avonds, maar vandaag was het weer eens tijd voor een heus aperitiefconcert op zondagvoormiddag. Het concert vond plaats in het auditorium van het Brugse Sint-Lodewijkscollege, waar ik vele decennia geleden middelbare school liep.
Er waren twee belangrijke redenen waarom ik dit concert graag wou bijwonen. Om te beginnen was het concert een eerbetoon aan wijlen Paul Hanoulle, oud-muziekleraar aan het college, van wie ik gedurende meerdere jaren muziekles heb gekregen. Paul Hanoulle was ongetwijfeld een van de betere leerkrachten die ik me herinner van mijn middelbare schooltijd. Als leerling heb je altijd een aantal leerkrachten naar wie je opkijkt en wiens lessen je bijzonder graag bijwoont, en een aantal anderen die je maar niets vindt. Paul Hanoulle behoorde zonder twijfel tot de eerste categorie. Muziek was een ware passie voor hem, en hij kon bijzonder goed lesgeven. Hij was ook stichter en dirigent van de jeugdmuziekgroep van het college, Ons Dorado, en pionier van de muziekpedagogie van Carl Orff. Dankzij hem heb ik toen onder andere kennisgemaakt met Carmina Burana, dat nog steeds tot mijn favoriete werken behoort.
De tweede reden waarom ik dit concert niet wou missen, was dat één van de drie muzikanten die het concert uitvoerden, een oud-klasgenoot van mij was: Peter Van Heyghen. Peter heeft van muziek zijn beroep gemaakt. Ik had hem acht jaar geleden laatst aan het werk gezien tijdens een concert in het kader van het MAfestival in Brugge. de ‘MA’ in ‘MAfestival’ staat voor musica antiqua: oude muziek.
Peter Van Heyghen heeft zich ontpopt tot een internationaal erkend specialist op het gebied van de uitvoering van oude muziek uit de 16e, 17e en 18e eeuw (renaissance en barok). Hij concerteert wereldwijd als solist (blokfluit en zang), onder andere met het kamermuziekensemble More Maiorum en het blokfluitconsort Mezza Luna. Hij dirigeert ook verschillende ensembles en barokorkesten. Daarnaast doet hij nog tal van andere zaken die met oude muziek te maken hebben (onderzoeker, publicist, referent, docent).
Net als de rest van het publiek heb ik erg van het concert genoten. Naast Peter Van Heyghen (blokfluit) stonden ook Patrick Beuckels (traverso) en Guy Penson (basso continuo) op het podium. Beuckels is net als Van Heyghen oud-leerling van het Sint-Lodewijkscollege en oud-lid van Ons Dorado. Guy Penson begeleidde de twee fluitisten op een klavecimbel. De drie brachten een gevarieerd programma met werken van Quantz, Bach, Händel en Telemann.
Aangezien het om een aperitiefconcert ging, was er achteraf gelegenheid om bij een hapje en een drankje wat bij te praten met oude bekenden. Ik vond het bijzonder aangenaam om weer even te kunnen converseren met onder anderen Peter, Marc (een andere oud-klasgenoot) en enkele van mijn oud-leerkrachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten