Operaliefhebbers moeten doorgaans naar Brussel, Antwerpen of Gent als ze een opera willen zien. Maar op 22 september vond een voorstelling van Carmen plaats in het Brugse Concertgebouw. Die kans mochten we dus in geen geval laten schieten!
Carmen, het meesterwerk van Georges Bizet, is een van mijn favoriete opera’s. Als kind al vond ik de muziek geweldig. Ik herinner me dat ik op zondagmiddag vaak aan de radio gekluisterd zat voor Opera en Belcanto, met de cassetterecorder in aanslag. Op die manier maakte ik kennis met beroemde aria’s. Ik was meteen wildenthousiast van L’amour est un oiseau rebelle en Votre toast... je peux vous le rendre (beter gekend als het Toreador-lied).
Carmen dus. Maar niet zoals we gewoon waren. Deze voorstelling was een eigentijdse, expliciete versie, in een regie van Frank Van Laecke. Helemaal anders dan de versie van de New-Yorkse Metropolitan Opera (the ‘Met’) die ik in 2010 zag via Opera in de cinema.
Carmen is oorspronkelijk een opéra comique (wat absoluut niet betekent dat het komisch is, maar wel dat er naast gezongen partijen ook korte gesproken dialogen in voorkomen) die zich afspeelt in Sevilla rond 1830. Het hoofdpersonage, Carmen, is een vrijgevochten zigeunerin die in een sigarenfabriek werkt. De versie die we in Brugge te zien kregen, is geprojecteerd op onze eigen tijd, naar het milieu van mensenhandel, drugs- en wapensmokkel.
Maar het thema blijft natuurlijk hetzelfde: liefde, jaloezie en de weg naar vrijheid. En de muziek is nog altijd even fantastisch. De melodieën zitten al een hele week in mijn hoofd, en ze willen er niet meer uit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten