zaterdag 28 maart 2020

Picard

Star Trek-fans hebben tegenwoordig absoluut niet te klagen. Na twee seizoenen van Star Trek: Discovery op Netflix – seizoen 3 is voor later dit jaar – kwam zopas alweer een nieuwe reeks uit: Star Trek: Picard, met als centrale figuur Jean-Luc Picard, die iedereen vast nog wel kent van Star Trek: The Next Generation (TNG).

De reeks speelt zich af zowat twintig jaar na de laatste Next Generation-bioscoopfilm, Star Trek: Nemesis. Jean-Luc is ondertussen met pensioen en geniet van zijn oude dag op zijn landgoed met wijngaard ergens in Frankrijk. Ook in het echte leven is acteur Patrick Stewart inmiddels (bijna) twintig jaar ouder geworden.

Maar zijn saaie leventje wordt door een onverwachte gebeurtenis danig overhoop gehaald. Picard begint aan een avontuur dat hem terug aan boord van een ruimteschip brengt, en hij ontmoet enkele oude bekenden van vroeger.

Star Trek: Picard

Voor een deel van de oude Next Generation-cast zijn enkele mooie gastrollen weggelegd. De TNG-fans zullen ongetwijfeld verheugd zijn om Data (Brent Spiner), Riker (Jonathan Frakes) en Troi (Marina Sirtis) terug te zien. Ook Star Trek: Voyager-actrice Jeri Ryan (Seven of Nine) heeft een niet onbelangrijke rol. De bekende gezichten worden aangevuld met een aantal nieuwe. Een tijdje geleden werd bekend dat in seizoen 2 niemand minder dan Whoopi Goldberg (Guinan) de cast van Picard zal vervoegen.

Picard is Star Trek, but not as we know it. De reeks is heel anders van toon dan The Next Generation, en bovendien erg verschillend van die andere nieuwe reeks, Discovery. Bij de meerderheid van de Star Trek-fans viel deze nieuwste spin-off meteen in de smaak. De kritieken zijn bijzonder lovend.

In de Verenigde Staten werd de reeks, net als Discovery, wekelijks gestreamd op CBS All Access. Bij ons kun je de serie bekijken via Amazon Prime Video. Een wat verrassende keuze, want Discovery is te zien op Netflix, waardoor velen aanvankelijk dachten dat dat ook voor Picard zo zou zijn. Maar geen nood: je hoeft niet nóg een betalend streamingabonnement te nemen om de reeks te kunnen bekijken. Wie wil, kan gebruikmaken van de gratis 30-dagen-proefperiode die Amazon aan nieuwe abonnees aanbiedt. Dat volstaat ruimschoots om de tien afleveringen tellende reeks te bingen (en ondertussen nog een paar andere dingen te bekijken – ik kan je The Expanse van harte aanbevelen). Daarna kun je desgewenst je abonnement probleemloos opzeggen (als je dat zou willen, natuurlijk).

Er is ook een aftershow, The Ready Room, waarin elke aflevering uitgebreid besproken wordt. The Ready Room is gratis te bekijken via de officiële Star Trek-website, startrek.com. De aftershow wordt gepresenteerd door Wil Wheaton, een naam die bij Star Trek-fans niet onbekend in de oren zal klinken: Wheaton vertolkte in TNG de rol van Wesley Crusher. In de studio ontvangt hij wekelijks een of meer acteurs uit de serie voor een interview en laat hij interessante behind-the-scenes-clips zien.

Ik heb deze reeks bijzonder gesmaakt, en ben vast van plan om alle afleveringen nog een tweede en misschien zelfs een derde keer te bekijken, en ik zie nu al uit naar seizoen 2!

Sir Patrick Stewart (Jean-Luc Picard) meets Gebo!

In 2011 had ik de eer sir Patrick Stewart te ontmoeten tijdens FedCon: Captains Table in Düsseldorf. Een foto van die ontmoeting vind je hierboven.

www.startrek.com

donderdag 19 maart 2020

Cosmos: Possible Worlds

Sinds 9 maart zit ik weer iedere maandag aan het scherm gekluisterd voor het derde seizoen van Cosmos op National Geographic Channel. Cosmos: Possible Worlds is het langverwachte vervolg op Cosmos: A Spacetime Odyssey uit 2014, zelf de opvolger van Cosmos: A Personal Voyage van Carl Sagan uit 1980.

Cosmos: Possible Worlds

De makers hebben weer ontzettend hun best gedaan om er een prachtige serie van te maken. Aan onderwerpen alvast geen gebrek, want het gaat natuurlijk over de kosmos, het universum, de eindeloze uitgestrektheid van het heelal. Al van zo lang de mensheid bestaat, kijken we gefascineerd omhoog naar al die mysterieuze lichtjes aan de hemel. Al eeuwen lang blijven we nieuwe ontdekkingen doen over het heelal, en we hebben er al ontzettend veel over geleerd. Ook de laatste jaren komen er voortdurend nieuwe inzichten en nieuwe ontdekkingen. Het is en blijft een bijzonder boeiende materie.

Net als vorig seizoen is het weer Neil deGrasse Tyson die de reeks presenteert. De regie en het scenario zijn in handen van Ann Druyan en Brannon Braga. Druyan is Sagans weduwe. Ze is de rode draad die doorheen de drie seizoenen van Cosmos loopt. In 1980 schreef ze samen met Carl Sagan het scenario van de originele reeks, en ze schreef en produceerde ook Cosmos: A Spacetime Odyssey. Dat laatste deed ze samen met Brannon Braga, die we natuurlijk nog kennen van zijn werk aan Star Trek.

Ook Seth MacFarlane is weer van de partij. Samen met Druyan, Braga en Jason Clark is hij executive producer van de reeks. Het was dankzij McFarlane dat de vorige reeks op Fox te zien was, waardoor een groot publiek bereikt kon worden.

Lieven Scheire, onze Vlaamse wetenschapscommunicator, had onlangs (nog vóór de coronacrisis) het geluk om Neil deGrasse Tyson te mogen ontmoeten voor een interview. Een stukje van dat interview is te zien op Scheires Youtube-kanaal.

In totaal komen er dit seizoen weer dertien afleveringen. Die zal ik allemaal met veel belangstelling bekijken en daarna, net zoals de vorige twee seizoenen, ongetwijfeld nog een aantal keer herbekijken. Elke aflevering zit vol interessante verhalen en prachtige beelden. De kosmos boeit me al van kinds af aan, en zal dat ongetwijfeld nog lang blijven doen.

www.nationalgeographic.nl/video/tv/cosmos-possible-worlds-2
youtu.be/Yp9cTbmEE2k

woensdag 18 maart 2020

Nieuwe laptop

In augustus 2009 kondigde ik op deze blog het schielijke einde aan van mijn oude computer. Het ding had mij zeven jaar lang trouw gediend, en dat was de langste tijd dat ik ooit met een desktop-pc had gedaan. In afwachting van een nieuwe pc (en in afwachting van Windows 7) heb ik daarna een tijdje met de computer van mijn vader gewerkt. In februari 2010 heb dan uiteindelijk een nieuwe pc aangeschaft, met een voor die tijd snelle Intel Core 2 Quad Q8300-processor en behoorlijk veel RAM-geheugen (6 GB). Een beetje ‘op de groei gekocht’, zeg maar.

Die pc heeft me meer dan tien jaar trouw gediend, een absoluut record. Toen ik het toestel kocht, was Windows 7 pas uit, en in het najaar van 2015 ben ik overgeschakeld op Windows 10. Maar nu is ook dat toestel dus aan vervanging toe.

Deze keer heb ik een radicaal besluit genomen: geen desktop-pc meer, maar een laptop. Laptops zijn tegenwoordig krachtig genoeg voor al het zwaardere werk dat ik vroeger met mijn desktop-model deed. Ik spaar er een hoop plaats mee uit, en ik kan het ding ook nog overal mee naartoe nemen. Ik heb mijn keuze laten vallen op een Lenovo Ideapad L340-15IRH Intel Core i5-9300H, een toestel dat onder de noemer ‘gaming laptop’ valt. Er zit een NVIDIA GeForce GTX 1650 grafische kaart in met 4 GB grafisch geheugen (GDDR5). Nu weet je wellicht al dat ik geen gamer ben, maar dat heeft me vorig jaar natuurlijk ook niet belet om een gaming keyboard te kopen. Aangezien ik een sneltypist ben die af en toe deelneemt aan typewedstrijden, is een degelijk toetsenbord een absolute noodzaak.

Mijn nieuwe Lenovo Ideapad L340 15IRH Intel Core i5 9300H gaming laptop

Een gaming laptop is een stuk performanter dan een gemiddelde laptop. Ik ben niet van plan ermee te gamen, maar wil er wel wat fotobewerking en af en toe ook videobewerking mee doen. Nadeel van deze verhoogde performantie is een iets kleinere autonomie (d.w.z. de batterij is wat eerder leeg), maar aangezien mijn toestel het gros van de tijd toch op mijn bureau zal blijven staan en aangesloten zal zijn op netstroom, zie ik daar geen graten in.

Voorlopig zit er 8 GB RAM in, wat later eventueel uitgebreid kan worden tot 16 GB mocht dat nodig zijn. Het opstarten van de computer en het opstarten van programma’s gaat alvast heel wat sneller, want mijn nieuwe toestel is vanzelfsprekend uitgerust met een SSD (solid state drive), wat een behoorlijk groot verschil oplevert met de HDD (hard disk drive) van mijn desktop.

De SSD heeft een capaciteit van 512 GB, wat ruimschoots volstaat om mee te werken. Uiteraard is dat niet genoeg om al mijn data op te bewaren (massa‘s foto’s, video’s, mijn complete muziekcollectie en tal van andere bestanden), maar die staan op een grote externe harde schijf, een Seagate van 6 TB die momenteel voor iets meer dan de helft gevuld is (ook wat op de groei gekocht).

Een nadeel van een laptop is dat er heel wat minder aansluitingen zijn. Mijn Lenovo beschikt over één USB-C-poort, twee USB-A-poorten, een HDMI-uitgang, een 3,5 mm-audio-uitgang, en een Ethernet-aansluiting. Veel te weinig USB-poorten dus om al mijn apparatuur op aan te sluiten. Nog een nadeel: géén optische drive meer (voor cd’s of dvd’s). Ter vergelijking: mijn tien jaar oude desktop-pc had maar liefst 8 USB-poorten, 6 achteraan en 2 vooraan, en was uitgerust met een cd/dvd-brander en een blurayspeler.

Mijn 6 GB Seagate Backup Plus Hub, met 2 extra USB-poorten

Het tekort aan USB-aansluitingen wordt opgelost met een USB-hub. Ik heb een hub van Sitecom gekocht, die aangesloten wordt op de USB-C-poort van de laptop. Via de hub heb ik de beschikking over vier extra USB-A-poorten (waarvan twee USB 2.0 en twee USB 3.1), een USB-C-poort, een VGA-uitgang, twee extra HDMI-uitgangen, een extra Ethernet-aansluiting, een SD-kaartlezer en een mini-SD-kaartlezer. Dat moet, samen met de twee extra USB-poorten op mijn Seagate, volstaan.

Bijkomend voordeel van zo’n hub: als ik mijn laptop toch een keer op verplaatsing wil meenemen, hoef ik enkel maar de hub los te koppelen en dus niet alle kabeltjes van alle randapparatuur apart.

Tien jaar geleden heb ik met de aanschaf van mijn desktop-pc vaarwel moeten zeggen tegen diskettes; nu moet ik, althans wat mijn computer betreft, afscheid nemen van cd’s en dvd’s. Dat had ik tien jaar geleden niet durven voorspellen. Mijn muziek koop ik tegenwoordig bij voorkeur online in de vorm van mp3-bestanden, maar als ik toch nog eens een audio-cd koop of krijg, wil ik die wel kunnen rippen. Maar geen nood, daar kan ik een ander toestel voor gebruiken (en cd’s zullen over afzienbare tijd wellicht een stille dood sterven).

Maar een laptop heeft toch nog enkele nadelen, zoals het onhandige, platte toetsenbord, het vreselijk onhandige touchpad en het relatief kleine scherm. Al die problemen los ik op door externe apparaten aan te sluiten: je weet wellicht al dat ik het zalig vind om te typen op mijn Corsair K95 RGB Platinum gaming keyboard. Daarnaast maak ik gebruik van een draadloze Logitech-muis, en ik wil ook een externe monitor aansluiten. De monitor komt niet ter vervanging van, maar wel ter aanvulling op het laptop-scherm.

Ik wou aanvankelijk mijn oude VGA-monitor aansluiten via de Sitecom-hub, maar dat is me niet gelukt. De hub heeft weliswaar een aansluiting voor een VGA-kabel, maar ik krijg de oude monitor niet aan de praat met de nieuwe laptop. Drivers zijn daar normaal gezien niet voor nodig, dus daar ligt het niet aan. Ik vrees dat ik er vrede mee zal moeten nemen dat de oude monitor (die nog ouder is dan mijn desktop-pc) op rust zal mogen gaan en plaats zal moeten ruimen voor een moderner display.

Ik overwoog overigens al een tijdje, nog voordat ik besloot een nieuwe laptop aan te schaffen, om een extra-brede monitor te kopen, zodat ik comfortabel met veel open vensters tegelijkertijd kan werken. Nu denk ik dat een relatief voordelig geprijsde 24-inch-monitor zal volstaan. In combinatie met het laptopscherm zal het me meer dan voldoende bureaubladruimte opleveren. Ik heb mijn zinnen gezet op een Benq Zowie XL2411P, een 144 Hz gaming monitor. Ja, daar heb je die gaming toestanden weer. Ik ben blijkbaar wat veeleisender dan de gemiddelde computergebruiker, en dan komen een gaming laptop, een gaming keyboard en een gaming monitor blijkbaar toch meer overeen met mijn wensen, ook al ben ik dus geen gamer. Het scherm zou een uitstekend beeld moeten opleveren, kan in de hoogte versteld worden en kan 90 graden gekanteld worden.

De Zowie XL2411P 144Hz 24-inch e-sports monitor van Benq

De externe luidsprekertjes die ik aan mijn desktop-pc had gehangen, kunnen ook met pensioen. In tegenstelling tot mijn oude computer heeft mijn nieuwe laptop uiteraard Bluetooth aan boord. Daardoor kan ik het geluid laten afspelen via mijn Bluetooth-speaker, een Bose Soundlink Color die ik een paar jaar geleden al had aangeschaft. Dat levert véél beter geluid op dan via de ingebouwde speakertjes van de laptop (en daardoor kan ik ook volstaan met een externe monitor zonder ingebouwde speakers).

Het overhevelen van al mijn data naar mijn nieuwe laptop is heel vlotjes verlopen. Zoals gezegd staan mijn meeste data op een externe harde schijf, die ik zonder problemen op de nieuwe computer kon aansluiten. Verder gebruik ik clouddiensten als Dropbox, Onedrive en Google Drive. Via synchronisatie van mijn webbrowser (Chrome uiteraard, of dacht je dat ik Edge zou gebruiken?) had ik in een mum van tijd al mijn opgeslagen logingegevens en bookmarks overgeheveld naar de laptop. Vroeger was het altijd een heel gedoe als je van computer veranderde, tegenwoordig gaat het erg vlotjes.

Overigens een pluim voor Lenovo: er stond zo goed als geen bloatware op mijn nieuwe laptop. Ik heb maar één programma moeten verwijderen (McAfee). Bloatware is software die heel wat hardwarefabrikanten voorinstalleren op hun toestellen. Het gaat om programma’s die weinig meer doen dan alleen maar onnodig plaats innemen, de computer vertragen en de gebruiker af en toe ergeren met irritante boodschappen. Het gaat om proefversies van antivirusprogramma’s, office-suites, idiote spelletjes of andere programma’s die je een tijdje gratis mag uitproberen maar waar je daarna voor moet betalen als je ze wilt blijven gebruiken. Meestal heb je die programma’s helemaal niet nodig, of zijn er goede gratis alternatieven.

Wat antivirus betreft: ik heb jarenlang tevreden gebruikgemaakt van de gratis versie van Avast. Nu installeer ik geen antivirussoftware meer en maak ik gebruik van Windows Defender, dat standaard deel uitmaakt van Windows. Tot enkele jaren geleden scoorde Windows Defender minder goed, maar Microsoft heeft het product sterk verbeterd. Tegenwoordig krijgt het alleen maar positieve reviews en biedt het een uitstekende bescherming tegen virussen en malware.

Ik ben erg blij met mijn nieuwe laptop. Het geeft toch altijd een leuk gevoel om weer eens met een schone lei te kunnen beginnen, nietwaar? Op mijn nieuwe monitor is het nog even wachten. Ik ben niet meer tijdig in de winkel geraakt vóór de coronalockdown, dus ik heb ’m noodgedwongen online moeten bestellen.

dinsdag 17 maart 2020

Carmina Corona

Normaal gezien had ik hier een verslagje willen plaatsen van mijn geplande bezoek aan de opvoering van Carmina Burana, die maandagavond in het Brugse Concertgebouw had moeten plaatsvinden. Carmina Burama is al sedert mijn jeugd een van mijn favoriete muziekstukken. Ik maakte voor het eerst kennis met dit meesterwerk van Carl Orff tijdens de muziekles op de middelbare school, en ik zag ernaar uit om nog eens een live opvoering te kunnen meemaken. Dat was al geleden van 2008.

Carmina Burana

Maar helaas, het coronavirus kwam roet in het eten gooien. Zoals jullie allemaal wel zullen weten, zijn alle culturele en andere evenementen afgelast en is zowat alles gesloten. Geen concerten meer, geen musicals, bioscopen dicht, bibliotheken dicht, musea gesloten, café’s, tearooms en restaurants dicht, niet meer gaan shoppen in het weekend en binnenkort zelfs niet meer naar de kapper. Ons geplande weekendje Disneyland Parijs, dat al een paar keer was uitgesteld vanwege de opeenvolgende weekendstormen in februari, konden we op onze buik schrijven, en ook de volkssterrenwacht waar ik lid van ben, heeft voorlopig alle activiteiten opgeschort.

Maar goed, uitstel is geen afstel. Ons Disneytripje verplaatsen we gewoon naar later dit jaar. Onze jaarpassen zullen langer geldig blijven om de coronasluiting te compenseren, heeft Disney ons laten weten. In afwachting zullen we niet doodgaan van de honger, en we zullen niets te kort komen, ook al denken heel wat hamsteraars blijkbaar van wel.

Thuisblijven is voor mij overigens geen straf. Het is geen groot geheim dat ik veel liever thuis zit met een goed boek en een glaasje wijn dan naar wilde (of saaie) feestjes te gaan. Ik heb hier een hele stapel ongelezen boeken liggen, waar ik nog wel even zoet mee ben. Ik zal de extra vrije tijd die de coronacrisis met zich brengt, nuttig gebruiken om die stapel wat te doen slinken. Wie zei ook alweer ‘ieder nadeel heb z’n voordeel’?

Carmina Burana is uitgesteld tot november, hebben de organisatoren me laten weten. Mijn ticket blijft gewoon geldig voor de nieuwe datum.

zaterdag 7 maart 2020

Kobo Libra H2O

Begin december kocht ik een nieuwe e-reader, de Kobo Libra H2O. Het toestel kreeg uitstekende reviews waardoor mijn verwachtingen erg hoog lagen. Inmiddels heb ik er al heel wat op gelezen, en die hoge verwachtingen werden volledig ingelost. Ik heb nog niets negatiefs kunnen ontdekken. Ik ben dan ook bijzonder blij met mijn nieuwe toestel.

In vergelijking met mijn oude e-reader, de Sony PRS-650 uit 2010, is het een hele verbetering. De tekst is haarscherp. Ik vond mijn Sony al erg aangenaam in gebruik, veel beter dan de twee toestellen die ik met wedstrijden gewonnen had (een Nook Simple Touch van Barnes & Noble en een Icarus Pocket), maar op mijn nieuwe Kobo is het lezen nóg aangenamer.

Een van de nieuwe dingen waar ik het blijst mee ben, is de achtergrondverlichting. Ondertussen ben ik al wat jaartjes ouder, en mijn ogen zijn niet meer zo goed als vroeger. Daardoor heb ik nu meer moeite met kleine letters en ook met lezen bij minder licht. Dankzij de achtergrondverlichting (waarvan de intensiteit snel en eenvoudig aan te passen is door aan de linkerrand van het scherm op en neer te vegen), is dat probleem volledig van de baan.

Mijn Sony had zo’n ingebouwde verlichting niet. Als het te donker was, kon ik een extern leeslampje op een flexibele arm gebruiken dat ingebouwd zat in de rug van het beschermhoesje. Dat was doenbaar, maar zag er wat vreemd uit. De achtergrondverlichting van de Kobo is stukken comfortabeler, en laat me toe om langere tijd probleemloos te lezen, ook in duistere omgevingen. Zalig gewoon. Nadeel is wel dat de batterij wat eerder leeg is, maar al bij al gaat de batterij nog steeds heel lang mee. In tegenstelling tot een smartphone of een tablet hoef je dus niet om de haverklap naar een stopcontact te zoeken.

Kobo Libra H2O

Ook een pluspunt is de synchronisatie met alle boeken in mijn Kobo-account (ook de boeken die ik bij Bol.com aangekocht heb). De Nook had ook al wifi, een webbrowser en synchronisatie met Barnes & Noble, maar aan dat laatste had ik niks, want ik koop al jaren mijn e-boeken voornamelijk bij Kobo of bij Bol. Mijn oude Sony had helemaal geen internetverbinding. Dankzij de wifi in mijn nieuwe e-reader kan ik nu tijdens het lezen, zonder de pagina te verlaten, een woord rechtstreeks opzoeken op Google of op Wikipedia, reuze handig.

Nóg een handigheid is de mogelijkheid om niet alleen e-boeken, maar ook artikels die ik op het internet vind, op mijn e-reader te lezen. Daarvoor heb ik eerst een Pocket-account moeten aanmaken. Wanneer ik met mijn computer of mijn smartphone op het web aan het surfen ben, kom ik vaak een interessant artikel tegen. Soms zijn die artikels nogal lang, waardoor ik ze eigenlijk liever wil opslaan voor later. Dat kan met Pocket. De Kobo Libra H2O beschikt over de mogelijkheid om te koppelen met mijn Pocket-account. Op die manier kan ik de opgeslagen artikels ook op mijn e-reader lezen, terwijl ik gewoon lekker op de bank zit, of op de trein.

Wanneer ik thuis of op de trein zit te lezen, houd ik het toestel meestal met beide handen vast, maar ik heb ook al dankbaar gebruik gemaakt van de mogelijkheid om het blauwe origami-hoesje dat ik samen met mijn toestel heb gekocht, als boekensteun te gebruiken om zo handenvrij te lezen. Als je in een tearoom je handen nodig hebt om in je koffie te roeren of een chocolaatje uit het papiertje te halen, dan hoef je daarmee geen tijd te verliezen en kun je op die manier gewoon verder lezen. (Misschien vind je dat wat overdreven, maar ik wil mijn tijd altijd optimaal gebruiken, het leven is al kort genoeg!)

Ik heb ook al staande gelezen, terwijl ik ergens in een wachtrij stond aan te schuiven. Ik houd het toestel dan met één hand vast aan de brede zijrand, met mijn duim op de knop waarmee je naar de volgende pagina gaat. Na een tijdje wordt dat een beetje vermoeiend en wil ik van hand wisselen. Geen probleem: ik draai het toestel dan gewoon om, zodat de brede rand en de knoppen naar de andere kant verhuizen en ik het toestel in de andere hand kan houden. De inhoud van het scherm roteert automatisch mee, en de knoppen voor volgende en vorige pagina wisselen van functie. Hier is duidelijk erg goed over nagedacht, die brede rand is echt wel handig.

Het is duidelijk: dit toestel is een uitstekende aankoop geweest, waar ik nog lang plezier aan zal beleven.

getpocket.com
gl.kobobooks.com/products/kobo-libra-h2o
www.kobo.com