zondag 31 mei 2015

Tomorrowland

TomorrowlandTomorrowland is een themagebied in vijf Disney-parken wereldwijd. Het thema is, zoals de naam al laat vermoeden, de toekomst. Of beter: visies die men in het verleden op de toekomst had – denk aan Jules Verne, of het idee van jetpacks en robots dat men in de jaren ’50 en ’60 had. In Disneyland Parijs heet het themagebied niet Tomorrowland maar Discoveryland, omdat de Fransen dat naar het schijnt beter (of minder slecht) kunnen uitspreken.

Tomorrowland is ook de titel van de nieuwste Disney-film. In België werd de film echter uitgebracht onder de titel Project T, omdat er – zoals ik me heb laten vertellen – hier naar het schijnt ook een festivalletje bestaat dat Tomorrowland heet en die naam van Disney heeft ingepikt. Begrijpe wie begrijpen kan, want Tomorrowland van Disney was er ontegensprekelijk eerst, dus waarom moet die film hier dan een andere naam krijgen? Ik denk niet dat het publiek een bioscoopfilm zal verwarren met een muziek- of dancefestival (of wat dat andere evenement ook precies moge wezen).

De twee hoofdpersonages in Tomorrowland – ja, ik blijf de film zo noemen – zijn in meerdere opzichten elkaars tegenpool. Frank Walker, een ietwat verbitterde man van middelbare leeftijd, wordt vertolkt door steracteur George Clooney. De rol van Casey Newton, een enthousiaste tiener met een passie voor wetenschap en technologie, is voor Britt Robertson, een opkomend actrice die ik ken als Angie McAlister in Under the Dome. En dan is er ook nog de jonge Raffey Cassidy, die een knappe acteerprestatie neerzet als Athena.

De film is een must see voor wie geboeid is door wat de toekomst brengen zal, en zeker voor wie een positieve kijk op die toekomst heeft. Er waren meerdere momenten waarop de inner geek in mij zich helemaal kon uitleven: de It’s a Small World-ride op de wereldtentoonstelling van New York in 1964, een kleine jongen die ervan overtuigd is dat hij een werkend jet pack kan bouwen, het privé-appartement van Gustave Eiffel in het topje van de Eiffeltoren, met Jules Verne, Nikola Tesla en Thomas Edison; Walt Disney’s plannen voor EPCOT (Experimental Prototype Community of Tomorrow), Caseys geheime bezoekje aan de voormalige spaceshuttlelanceertoren, en zo zijn er nog wel een paar (zoals een Stargate-achtige ring waar voorwerpen in verdwijnen – wellicht via een wormgat).

Ik denk dat ik binnenkort nog eens ga kijken, want op bepaalde ogenblikken gebeurt er zo veel tegelijkertijd dat ik vast wel een paar dingen gemist heb…

Edit 2015-07-09: wegens tijdgebrek heb ik de film geen tweede keer in de bios kunnen bekijken. Ik wacht dus ongeduldig af tot hij op blu-ray uitkomt, dan voeg ik ’m beslist toe aan mijn verzameling.

www.takemetotomorrowland.com
www.tomorrowland-movie.com

dinsdag 21 april 2015

Nooit meer typen

Afgelopen zondag werd in boekhandel Limerick in Gent Nooit meer typen voorgesteld, een prachtig fotoboek over de verzameling oude schrijfmachines van Willem Frederik Hermans (1921-1995), een van Nederlands bekendste schrijvers.

Nooit meer typenAls wedstrijdtypisten en schrijfmachineliefhebbers waren we uiteraard op dit evenement aanwezig. Na toespraken van uitgeefster Tania Van de Vondel van uitgeverij Luster en Gert Brouns van boekhandel Limerick werd het eerste exemplaar officieel overhandigd aan Ruprecht Hermans (zoon van).

De locatie voor deze boekvoorstelling is niet toevallig: boekhandel Limerick is sedert zowat anderhalf jaar immers de trotse eigenaar van de Hermans-collectie. De schrijfmachines belandden uiteindelijk in Gent nadat het Tilburgse museum waar de verzameling oorspronkelijk stond, de deuren moest sluiten omdat ze geen subsidies meer kregen. Maar dat verhaal kon je eerder al op deze blog lezen.

In meer dan 100 foto’s werd een selectie van 38 van de mooiste exemplaren uit de rijke verzameling magistraal in beeld gebracht door kunstfotograaf Philippe Debeerst. Behalve de foto’s bevat het boek ook bijdragen van Hermanskenners Peter Terrin en Christophe Vekeman en schrijfmachinekenner Dirk van Weelden. De foto’s worden vergezeld door informatie en anekdotes, citaten uit interviews en facsimile’s van door W.F. Hermans getypte pagina’s.

Ben je ook een schrijfmachineliefhebber of Hermans-fan, dan mag dit pareltje van een fotoboek natuurlijk niet in je boekenkast ontbreken. Wij hebben ons exemplaar alvast op de boekvoorstelling laten signeren.

De titel van het boek is een verwijzing naar Hermans’ bekende roman Nooit meer slapen (waarvan Gert een door Hermans gesigneerd exemplaar heeft liggen) en tegelijkertijd een allusie op de vergane glorie: de schrijfmachines hebben hun rol in de geschiedenis vervuld, en er zal nooit meer op getypt worden. Daarbij laten we gemakshalve even buiten beschouwing dat in Boekhandel Limerick altijd wel een paar machines staan waarop bezoekers een paar zinnen kunnen schrijven.

Aanstaande zondag, op 26 april, staat de schrijfmachinecollectie van W.F. Hermans opnieuw in de belangstelling. Dan is het erfgoeddag, en de verzameling maakt immers deel uit van zowel het literaire als het industriële erfgoed. Voor de gelegenheid is boekhandel Limerick (in de Koningin Elisabethlaan 142 in Gent, vlakbij het Sint-Pietersstation) komende zondag de hele dag open. Ook op andere dagen is de collectie daar voor alle belangstellenden gratis te bezichtigen.

Over het nieuwe boek werd al uitgebreid verslag gedaan in de pers. Hieronder vind je twee video’s: de eerste is een reportage van de regionale televisiezender AVS en een tweede is het programma De wereld draait door van NPO 1 (Nederland), waar Brouns en Vekeman op 20 april te gast waren.

20150417-NIEUWS-08 from AVS on Vimeo.

www.erfgoeddag.be
www.lusterweb.com

vrijdag 10 april 2015

Dutch Comic Con

Op de laatste zondag van maart, een dag die je gerust als een gure herfstdag kunt omschrijven, ben ik in Utrecht naar de eerste editie van Dutch Comic Con geweest. Ik ben er niet speciaal voor naar Nederland gereden, maar ik was dat weekend toevallig toch in de buurt (voor het Nederlands Kampioenschap Computertypen). Dus ik dacht: waarom niet? ‘Comic Con’ is natuurlijk een begrip in de States en van dat succes wilden de organisatoren van Dutch Comic Con via de naamkeuze ongetwijfeld een graantje meepikken.

Dutch Comic ConDe Utrechtse stationsbuurt is nog steeds een bouwwerf. Dat was ook al zo bij mijn eerdere bezoek aan deze stad, in januari vorig jaar, toen ik hier de NASA-tentoonstelling A Human Adventure ben komen bezoeken. De werken hier kaderen in het project CU2030, waarbij het hele stationsgebied, inclusief het overdekte winkelcentrum Hoog Catharijne, vernieuwd wordt. Omwille van de wegenwerken raak ik er wat moeilijk bij, maar uiteindelijk kan ik de auto toch kwijt op parking P3 van de Jaarbeurs. Ik moet bij hal 8 zijn, weet ik.

Dutch Comic Con is een nieuwe conventie/beurs voor alles wat te maken heeft met comics, fantasy, sci-fi en dergelijke. Een beetje te vergelijken met FACTS en Antwerp Convention, twee Belgische evenementen die ieder jaar op mijn kalender staan. Uiteraard verwacht ik hier ook veel verklede cosplayers te zien.

Op deze eerste editie van Dutch Comic Con zijn enkele internationale gasten uitgenodigd: een aantal acteurs en actrices uit genre-series en -films, en uiteraard een heleboel comic-artiesten. Van de tekenaars ken ik er geen enkele – dat is niet mijn expertise – maar bij de acteurs heb ik op de website al enkele bekende namen zien staan, zoals Julian Glover (Grand Maester Pycelle uit Game of Thrones), Costas Mandylor (detective Mark Hoffman in de Saw-films), Giancarlo Esposito (Gustavo Fring in Breaking Bad) en Joseph Gatt (Science Officer 0718 in Star Trek Into Darkness). Ook Ernie Hudson (Winston Zeddemore in Ghostbusters) stond aanvankelijk op de gastenlijst, maar hij moest afzeggen. Een aantal van hen (Glover, Mandylor, Hudson) heb ik al op eerdere conventies ontmoet.

Enkele acteurs geven een Q&A, maar ik heb alleen dat van Joseph Gatt bijgewoond. In de handtekeningensessies en photoshoots ben ik niet echt geïnteresseerd, maar ik breng wel behoorlijk wat tijd door bij de stands van de dealers, die massa’s leuke koopwaar aan de man proberen te brengen. Het is hier een paradijs voor liefhebbers en verzamelaars van comics, stripverhalen, films en series op dvd of blu-ray, action figures, boeken, T-shirts, modelbouwruimtescheepjes en ander leuk speelgoed. Ik laat me niet verleiden; ik kom hier vandaag voornamelijk om te kijken. Ik heb thuis nog een hele stapel ongelezen boeken liggen, en die stapel moet eerst wat slinken vooraleer ik nieuw leesvoer insla.

Er zijn ook enkele speciale auto’s te zien: twee versies van de Batmobile, de zwarte auto van Batman (de 1966-versie en de 1989-versie), de DeLorean uit Back to the Future en de Ecto-1 uit Ghostbusters.

DeLorean op Dutch Comic Con

De rit terug naar België, via de A27, verloopt niet zonder hindernissen. Ik voel dat er een stevige wind staat – met rukwinden van 90 kilometer per uur, hoorde ik later op het weerbericht – en moet het stuur stevig vasthouden. Onderweg regent het bijna de hele tijd, en wanneer het niet regent, hebben we last van opspattend water wanneer andere auto’s ons voorbij rijden of wanneer we een vrachtwagen inhalen.

Vóór de Merwedebrug zitten we eventjes een eindje in de file. Miche zit al de hele weg op haar ongemak en vraagt zich een paar keer luidop af of het noodweer nog de hele verdere rit zal aanhouden. Eenmaal in België wordt het er niet beter op. Op de Antwerpse ring regent het hevig, en voorbij Antwerpen wordt het nog erger. De striemende regenvlagen zorgen ervoor dat we nauwelijks nog een hand voor ogen zien, en in Sint-Niklaas besluit ik om even van de snelweg af te rijden en te wachten tot het ergste over is.

Na een klein kwartiertje lijkt het ergste voorbij en zetten we de rit verder. Van dan af klaart het weer op, regent het nog amper, en kunnen we de laatste etappe van de rit vlotjes afleggen. We zijn blij wanneer de auto weer veilig voor onze deur geparkeerd staat.

www.dutchcomiccon.nl

donderdag 26 maart 2015

TED

Twee weken geleden ben ik naar mijn eerste TED-event geweest. Je hebt vast nog wel van TED gehoord. Neen, ik bedoel natuurlijk niet de vulgaire teddybeer uit de gelijknamige komedie van Seth MacFarlane, maar de TED-lezingen over de meest uiteenlopende onderwerpen, vaak door bevlogen sprekers, die je vindt op YouTube en op www.ted.com. De TED van Technology, Entertainment, Design. De TED van Ideas worth spreading.

TEDx Ghent

Zowat overal ter wereld worden TED-events georganiseerd, ook in onze contreien. Onlangs nog op 12 maart in Gent. De plaatselijke organisatoren, TEDx Ghent en Het Denkgelag, hadden vier sprekers uitgenodigd rond het thema Reasonable Doubt – Can we really trust our brain?

Op de gastenlijst stonden Pieter Buteneers, Carolyn Declerck, Hugo Mercier en Michael Shermer. Die laatste naam had mijn aandacht getrokken, en Shermer is de hoofdreden waarom ik die avond naar Gent ben gegaan. Ik ken Michael Shermer als stichter van de Skeptics Society en hoofdredacteur van Skeptic Magazine, van zijn boek Why People Believe Weird Things en natuurlijk van zijn verschijningen in populair-wetenschappelijke documentaires op Discovery Channel. Hij kwam in Gent ook zijn nieuwste boek voorstellen, The Moral Arc.

Maar ook de andere sprekers waren stuk voor stuk interessant. Vooral van Hugo Mercier heb ik veel bijgeleerd. Met een goed geplaatst voorbeeld toonde hij aan dat wat onze intuïtie ons vertelt lang niet altijd overeenstemt met de werkelijkheid.

Na de vier lezingen was er een pauze. Daarna gingen de vier gasten met elkaar in debat en beantwoordden ze vragen van het publiek.

Ik houd de kalender van TEDx Ghent in ieder geval in het oog, want dit smaakt duidelijk naar meer.

www.denkgelag.be
www.ted.com
www.tedxghent.be
www.youtube.com/ted

zaterdag 7 februari 2015

The Theory of Everything

Amper een week na The Imitation Game, een biografische film over Alan Turing, kwam een andere biopic in de Belgische bioscoopzalen: The Theory of Everything, over levende legende Stephen Hawking. De film werd enkele weken geleden al gereleaset, maar ik heb nu pas de tijd gevonden om er iets over te schrijven.

Eddie Redmayne met Stephen Hawking

In tegenstelling tot wat de titel misschien zou kunnen laten vermoeden, gaat deze film niet zozeer over de ideeën en wetenschappelijke theorieën van Hawking – hoewel ze natuurlijk wel aan bod komen – maar vooral over het leven van Jane en Stephen Hawking en hoe beiden omgaan met de ziekte die Hawking de laatste vijftig jaar aan een rolstoel heeft gekluisterd: ALS (amyotrofe laterale sclerose).

ALS kwam vorig jaar nog uitgebreid onder de aandacht door de ALS Ice Bucket Challenge. Het is een neurologische aandoening waarbij krachtsverlies en verlamming optreedt. Hawking was 21 toen hij in 1963 te horen kreeg dat hij aan ALS leed en nog maar twee jaar te leven had, maar gelukkig bleek die prognose te pessimistisch. Vandaag is Hawking nog steeds in leven.

Vorige maand vierde hij zijn 73e verjaardag en hij heeft een aantal fenomenale intellectuele prestaties op zijn naam staan. Ondanks zijn ernstige handicap heeft hij steeds zijn gevoel voor humor behouden. Hij vertolkte een aantal gastrollen in populaire tv-series, o.a. in Star Trek: The Next Generation, The Simpsons en The Big Bang Theory. Daarnaast is hij vaak te zien op tv op populair-wetenschappelijke zenders als Discovery Channel, Discovery Science en National Geographic Channel.

Van 1980 tot 2009 was Hawking Lucasian professor in de wiskunde aan de universiteit van Cambridge, waarmee hij dezelfde leerstoel bekleedde die Isaac Newton ooit had. Het is een van de meest prestigieuze academische posities ter wereld.

The Theory of Everything

In 2004 zond de BBC al een tv-film uit over het leven van Hawking. In die versie werd ’s werelds beroemdste nog levende wetenschapper vertolkt door Benedict Cumberbatch, de acteur die Turing gestalte gaf in The Imitation Game.

In The Theory of Everything is het acteur Eddie Redmayne die Hawking op sublieme wijze gestalte geeft, een rol waarvoor Redmayne alvast een oscarnominatie in de wacht sleepte. We moeten nog tot 23 februari wachten om te weten of hij die ook kan verzilveren – vergulden, eigenlijk. Ook Felicity Jones, die Hawkings eerste echtgenote Jane vertolkt, is genomineerd voor een Oscar. De film kreeg ook nog tal van andere nominaties en heeft twee Golden Globes gewonnen (voor beste drama-acteur, Redmayne, en voor beste originele muziek, Jóhann Jóhannsson).

Deze film is een absolute aanrader, niet enkel voor wiskunde-, fysica- of cosmologienerds, maar voor ieder die een goed drama weet te appreciëren.

www.thetheoryofeverythingmovie.co.uk

vrijdag 30 januari 2015

Lichtfestival Gent 2015

Net als drie jaar geleden zijn we ook nu weer een avondje naar Gent getrokken voor het Lichtfestival. De vorige editie was een enorm succes, met als groot nadeel dat het bij momenten zó druk was dat het niet leuk meer was. En dan hadden we nog het geluk dat we een minder drukke dag uitgekozen hadden.

Dit jaar hebben de organisatoren geprobeerd om dergelijke toestanden te vermijden door een langer parcours uit te werken, waardoor het publiek meer verspreid is. En ja, donderdagavond bleek die aanpak in ieder geval te werken. We konden overal vlotjes door, maar voor de komende dagen wordt méér volk verwacht.

Lichtfestival Gent 2015

Net als vorige keer zijn we met de trein naar Gent gereisd, om parkeer- en fileproblemen te vermijden. We zijn maar meteen doorgereden naar Gent Dampoort, dat dichter bij het parcours ligt dan het Sint-Pietersstation. Het duurde niet lang of we kwamen een infostand tegen waar we een plannetje met informatie kregen. Het was de bedoeling dat iedereen de route in dezelfde richting zou volgen, maar wij besloten in omgekeerde richting te gaan omdat we voor sluitingstijd nog naar de Souplounge wilden. In tegenstelling tot vorige keer lag de Souplounge niet op het parcours, dus we moesten even een (klein) ommetje maken.

Het parcours in omgekeerde zin afleggen leverde overigens geen noemenswaardige problemen op, al merkten we wel dat we soms eens achterom moesten kijken om bepaalde effecten te zien.

Deze derde editie van het Lichtfestival is beslist weer de moeite waard. Het is zeker geen kopie van de vorige editie. Er zijn onder andere weer erg fraaie projecties op gebouwen, interactieve opstellingen, en allerlei andere lichtkunstwerken. Op de website van het festival (www.lichtfestivalgent.be) vind je een plannetje met het parcours en een overzicht van alles wat er te zien en te beleven valt.

Er valt ook iets bij te leren over licht, in het UFO (Universiteitsforum) bijvoorbeeld. Daar lieten we ons fotograferen met een infraroodcamera, woonde ik een korte (licht verteerbare) lezing bij en wurmde Annelies zich met succes doorheen een doolhof van laserstralen.

www.lichtfestivalgent.be

Een passie voor wetenschap en rede

Op 26 januari ben ik naar Antwerpen gereden voor A Passion for Science and Reason, een gespreksavond met Richard Dawkins en Lawrence Krauss in een uitverkochte stadsschouwburg. Het evenement was een initiatief van Het Denkgelag, een non-profitorganisatie ter bevordering van kritisch denken, die vermaarde sprekers uitnodigt om in het publiek te discussiëren over wetenschap en rede.

Richard Dawkins is een van de meest vooraanstaande evolutiebiologen ter wereld, en met zijn boeken als The Selfish Gene en The Greatest Show On Earth een van de prominentste wetenschapspopularisatoren. Daarnaast is hij ook de meest befaamde atheïst ter wereld. Lawrence Krauss is een beroemd astrofysicus en kosmoloog en ook hij heeft er een talent voor om wetenschap uitstekend in bevattelijke taal te kunnen uitleggen. Ik heb hem jaren geleden al leren kennen als schrijver van The Physics of Star Trek, en in zijn recentere bestseller A Universe From Nothing probeert hij aan te tonen hoe ons universum – contra-intuïtief – toch ontstaan kan zijn uit het niets zonder de natuurwetten te overtreden.

Richard Dawkins, Lawrence Krauss en Julia Galef (foto: Dries Van Giel)Richard Dawkins, Lawrence Krauss en Julia Galef (foto: Dries Van Giel)

Enige tijd geleden is er een documentaire gemaakt, The Unbelievers, waarin het tweetal gevolgd wordt terwijl ze de wereld rondtrekken om overal te gaan spreken. Vóór de gespreksavond was er in Antwerpen een screening van The Unbelievers, gevolgd door een signeersessie.

Ik ben dus wat vroeger gestopt met werken om op tijd in Antwerpen te zijn voor de screening. Na de film heb ik ter plaatse een boek van Dawkins gekocht en het door de auteur laten signeren. Daarvoor moest ik natuurlijk wel even aanschuiven, want de vraag naar autogrammen bleek groot. Een gesigneerd boek van Krauss had ik al van een vorig Denkgelag-evenement. Toen debatteerde Lawrence Krauss samen met wetenschapsfilosofen Daniel Dennett en Massimo Pigliucci in Gent.

De gasten – die voor de grote meerderheid van het publiek eigenlijk geen inleiding behoefden – werden op een grappige manier geïntroduceerd door über-nerd Lieven Scheire (gekend van Nerdland).

De avond was bijzonder gevarieerd en interessant, en werd gemodereerd door Julia Galef, een Amerikaanse journaliste en sceptica. Toen beide heren het podium opkwamen, bleek Krauss het jongste nummer van Charlie Hebdo bij te hebben (dat ondertussen een oplage van 7 miljoen heeft bereikt!) en uiteraard was religieus fundamentalisme een van de gespreksthema’s. Net zoals bij het vorige Denkgelag-event werd de gespreksavond op video vastgelegd. Over enige tijd verschijnt het ongetwijfeld op het YouTube-kanaal van de organisatoren.

De organisatie van de avond, door een groep enthousiaste vrijwilligers, was vlekkeloos. Ik kijk al uit naar het volgende Denkgelag-event. Dat komt er aan in maart, in samenwerking met TEDxGhent.

www.denkgelag.be