In april 1987, bijna 23 jaar geleden dus, maakten Miche en ik voor het eerst kennis met Cats, de bekende musical van Andrew Lloyd Webber. In de Duitstalige versie van het Weense Theater an der Wien, weliswaar. We waren er meteen helemaal weg van, net als onze internationale reisgenoten van toen.
Gisteren hebben we de musical opnieuw gezien. Deze keer heel wat dichter bij huis: in het nieuwe Cultuurhuis De Leest in Izegem. Geen schouwburg, geen wereldvermaarde solisten of professionele muzikanten, maar een amateurvoorstelling door het jeugdkoor en -ensemble Bosmolens uit Izegem, versterkt door de Koninklijke Harmonie Leo XIII. We hadden dan ook geen al te hoge verwachtingen, maar dat bleek grotendeels onterecht. Hier en daar hebben ze wel een paar kleine steekjes laten vallen, maar over het algemeen heeft het talent van de jeugdige musici ons bijzonder aangenaam verrast.
Bosmolens is dan ook niet de eerste de beste muziekvereniging. In het verleden bewezen ze al meermaals hun kunnen, en bovendien mag niet iedereen zomaar een musical als Cats opvoeren. Jeugdkoor en -ensemble Bosmolens is de eerste amateurvereniging in de Benelux die de rechten verwierf en de toelating kreeg van Andrew Lloyd Webbers The Really Useful Group om Cats te brengen. En dat hebben ze op voortreffelijke wijze gedaan.
Al van bij het openingsnummer dwaalden onze gedachten onvermijdelijk weer naar Wenen, zoveel jaar terug, toen we voor het eerst een voorstelling van Cats mochten bijwonen. Annelies beleefde gisteren haar allereerste Cats-ervaring, en ze was dolenthousiast. We hadden haar in de voorbije dagen alvast ter voorbereiding een aantal keer naar onze (Duitstalige) cd laten luisteren.
Er zijn nog voorstellingen op 28 februari (vanavond dus), 6 en 7 maart, maar aan tickets geraken zal niet meevallen, want de zaal is telkens uitverkocht.
www.deleest.be
www.jeugdkoorbosmolens.be
