Sedert 4 september is op Netflix Away te zien, een nieuwe tv-serie over de eerste bemande ruimtevlucht naar de planeet Mars. Voor mij een mooi vervolg op For All Mankind, waarvan ik eerder deze maand nog het eerste seizoen heb gezien op Apple TV+, maar beide series zijn helemaal anders van toon.
Away speelt zich af in de niet zo verre toekomst. De NASA heeft een nieuw logo, maar voor de rest ziet alles op Aarde er verdacht hedendaags uit, tot en met de ringtones van de mobieltjes. Een internationaal team van vijf astronauten maakt zich klaar om vanaf de Maan richting Mars te vertrekken, een tocht die heen en terug drie jaar zal duren.
Als ruimtevaartenthousiasteling heb ik me toch wel meer dan een paar keer geërgerd aan enkele storende fouten en onnauwkeurigheden. Zo kunnen de astronauten nog in real time met de Aarde communiceren op het moment dat ze al drie maanden onderweg zijn richting Mars, dat moet ongeveer halfweg zijn. Pas in de volgende aflevering krijgen ze vrij plots dan toch te maken met de beperkingen van de lichtsnelheid, waardoor radiosignalen er meerdere minuten over doen om van de Aarde tot aan het ruimteschip en terug te geraken.
Ja: dat is een van de problemen waarmee je te maken krijgt wanneer je ver van de Aarde reist. De meeste mensen zullen wellicht denken dat de lichtsnelheid – tevens de snelheid waarmee radiogolven zich voortplanten – ontzettend snel is. Dat is ze ook, naar menselijke maatstaven. Maar vergeleken met de enorme afstanden in de ruimte (en Mars is niet eens zo heel erg ver) reizen licht en andere signalen eigenlijk maar met een slakkengangetje. Daardoor duurt het al snel meerdere minuten alvorens een signaal van de Aarde arriveert bij een ruimteschip dat op weg is naar Mars. Eenmaal op Mars zal de vertraging nog groter zijn. Wanneer de Aarde en Mars het dichtst bij elkaar staan, doet een radiosignaal er 3 minuten over; staan beide planeten het verst van elkaar, dan doet het signaal er maar liefst 22 minuten over, enkele reis. Even gezellig bijpraten is dan niet meer mogelijk. Wanneer je over de radio een vraag stelt, krijg je ten vroegste 44 minuten later een antwoord.
Bij de plannen voor een echte bemande missie naar Mars wordt eraan gedacht om op voorhand een onbekende raket te sturen met water-, voedsel- en zuurstofvoorraden, en een fabriekje aan boord om brandstof te maken uit de marsatmosfeer. Pas wanneer dat lukt, en het dus zeker is dat een latere bemanning ter plaatse kan overleven én Mars terug kan verlaten, zal de bemande raket richting rode planeet gelanceerd worden. Ook in Away gaat een onbemand ruimtetuig de bemande missie vooraf, maar de bemanning is al onderweg nog vóór de eerste, onbemande raket veilig geland is. Je voelt het al komen... Met die onbemande raket wordt vlak voor de landing alle contact verloren, en de eerste mensen die straks voet op Mars zullen zetten, hebben geen idee of ze veilig zullen kunnen terugkeren of niet.
Maar niet enkel voor wat betreft wetenschap en techniek zijn er problemen met deze serie. Ook de manier waarop de bemanning zich gedraagt, vind ik vaak erg onrealistisch en onwaarschijnlijk. De bemanning bestaat uit vijf mensen uit verschillende delen van de wereld. Uiteraard hebben ze samen voor deze missie getraind, en ze worden verondersteld elkaar goed te kennen en te vertrouwen, maar al snel blijkt dat ze niet echt goed met elkaar opschieten, dingen voor elkaar verborgen houden, elkaar wantrouwen en vaak totaal onverantwoorde beslissingen nemen. Deze mensen zou de NASA in het echt nooit samen in een ruimtetuig stoppen!
Al bij al vond ik de serie ook vrij langdradig. Er wordt vooral gefocust op de relaties tussen de personages, zowel aan boord van het ruimteschip, in het controlecentrum als bij de achtergebleven vrienden en familie op Aarde. Toch is de serie interessant om te zien wanneer je belangstelling hebt voor ruimtevaart. Maar heel wat zaken zullen in het écht hoogstwaarschijnlijk toch heel wat anders moeten verlopen.
Er zitten best wel enkele bekende namen in de cast van Away. Het hoofdpersonage, gezagvoerder Emma Green, wordt vertolkt door Hilary Swank, een tweevoudig Oscarwinnares. De rol van de Russische astronaut Misha is voor Mark Ivanir, die ook al een Russische astronaut speelde in For All Mankind. Een ander bekend gezicht is Gabrielle Rose, bekend van Once Upon A Time en kleinere rollen in een groot aantal series en films. Scifi-fans zullen beslist ook Alessandro Juliani herkennen uit Smallville en Battlestar Galactica. Leuk dat ook een échte astronaut een klein rolletje heeft in aflevering 1: Mike Massimino, die tweemaal met een Spaceshuttle de ruimte in ging voor reparatie en onderhoud van de Hubble Space Telescope.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten