The Human Body Exhibition

Wie geïnteresseerd is in de menselijke biologie en anatomie en niet meteen flauw valt bij het zien van de binnenkant van een menselijk wezen, moet beslist The Human Body Exhibition gaan bekijken. Enkele weken geleden heb ik deze boeiende tentoonstelling bezocht in het casino van Oostende.

De tentoonstelling laat alle aspecten van het menselijk lichaam zien, en maakt daarbij gebruik van echte skeletten en plastinaten. Plastinatie is een conserveringstechniek die in 1977 werd uitgevonden door de Duitse anatoom Gunther von Hagens, die wereldberoemd werd met zijn Körperwelten-tentoonstellingen.

The Human Body Exhibition is geen von Hagens-tentoonstelling, maar maakt gebruik van dezelfde technieken. Ook afzonderlijke organen worden getoond, en de specimens worden aangevuld door opmerkelijke computergrafieken, foto’s en interessante video’s. Aan de hand van een audiogids krijg je alle nodige uitleg.

Een bijzonder interessante en boeiende tentoonstelling!

The Human Body Exhibition, nog tot 9 september 2012 in het casino van Oostende. Volgend jaar is de tentoonstelling van 7 februari tot 10 juni te zien in het Beursgebouw in Brussel.

www.thehumanbody.be

Golden Sixties

De zomervakantie is traditioneel de periode van de daguitstapjes. Vorige zaterdag hebben we zo’n dagtripje gemaakt naar Luik, om er de tentoonstelling Golden Sixties te gaan bekijken in het station van Liège-Guillemins.

Het was voor ons alle drie een eerste bezoek aan deze Waalse provinciehoofdstad. Op onze reisjes naar Keulen en andere Duitse bestemmingen waren we vroeger al heel vaak langs dit spoorwegstation gepasseerd, maar we waren er nog nooit uitgestapt.

Enkele jaren geleden werd hier een gloednieuw station gebouwd naar de plannen van de Spaanse architect Santiago Calatrava, die nog een hele rits andere beroemde stationsgebouwen ontwierp (o.a. het nieuwe metrostation bij het WTC in New York). Het station op zich is al een bezoek waard, en nu hier deze retrotentoonstelling over de jaren zestig loopt, mochten we dit niet langer uitstellen…

Miche en ik zijn allebei geboren in de sixties. De tentoonstelling roept dan ook meteen heel veel herinneringen aan onze prilste kinderjaren op. Voor Annelies was het een wonderbaarlijke ontdekking van de voorlopers van onze hedendaagse moderne technologie en de liedjes uit de oude tijd, want er is niet alleen veel te zien, er is ook veel muziek uit de sixties te horen in deze expo. Het is een multimediale totaalbeleving met allerlei voorwerpen, foto’s filmpjes en audiofragmenten. Bij het binnenkomen krijg je een audiogids mee met uitleg in de taal van je keuze.

Een absolute aanrader voor ieder kind van de sixties en voor iedereen die benieuwd is naar de politiek, de cultuur, de muziek, de design en de film van de jaren zestig!

Na ons bezoek aan de tentoonstelling zijn we natuurlijk nog niet meteen terug naar huis gespoord. We hebben geprofiteerd van een van de zeldzame regenvrije zomerdagen om eerst nog de gezellige shoppingstraten van Luik te verkennen, een frisse sangria te drinken in een Spaanse bar en een lekker restaurantje op te zoeken, waar we op het terras heerlijk gesteengrild hebben. En nu we in Luik waren, wou Miche natuurlijk ook nog een echte Luikse wafel!

Expo Golden Sixties, nog tot 28 april 2013 in het treinstation van Liège-Guillemins.

www.expo-goldensixties.be

MAS

Enkele weken geleden vertrok Annelies op dolfijnenkamp naar Harderwijk. Het Dolphin Deluxe-kamp werd georganiseerd door Activak, een organisatie uit Antwerpen. De vertrekplaats was de parking bij het Pivo in Berchem, dus we moesten Annelies eerst daarheen brengen. En omdat we dan toch in Antwerpen waren, besloten we deze verplaatsing te combineren met een bezoek aan het MAS, afkorting voor het in 2011 geopende Museum aan de Stroom. Dit museum stond al eerder op ons programma, maar het was er met onze drukke agenda nog niet van gekomen.

In het MAS is een permanente tentoonstelling op de verdiepingen 4 t.e.m. 8 en een tijdelijke tentoonstelling op verdieping 3. We hebben geen idee of de tijdelijke tentoonstelling de moeite is, maar omdat we toch tijd genoeg hebben en omdat de prijs bijzonder goed meevalt, besluiten we een combiticket te kopen voor beide tentoonstellingen.

Los van de tentoonstellingen is het gebouw op zich ook al een bezoek meer dan waard. Het heeft een in het oog springende architectuur, met een spiraalvormige promenade met grote glazen wanden en roltrappen om je van de ene verdieping naar de andere te brengen. Helemaal boven kun je het panoramisch dakterras bezoeken, van waar je een mooi uitzicht hebt over de stad (of moet ik zeggen: ’t stad?) en de stroom. Het is vrij winderig daarboven, maar dat deert ons niet. We hebben al erger meegemaakt.

Na ons bezoek aan het dakterras besluiten we eerst de tijdelijke tentoonstelling te bezoeken: Meesterwerken in het MAS. De expositie loopt van 17 mei tot 30 december, en toont aan hoe Antwerpen in de zestiende en zeventiende eeuw een wereldcentrum van beeldcultuur was. Op de affiche prijkt Madonna van Koen Van den Broek, een modern werk gebaseerd op het 15e-eeuwse schilderij Maria met kind van Jean Fouquet, dat uiteraard ook in de tentoonstelling te zien is.

Maar vooral de permanente tentoonstelling kan ons erg bekoren. Alles is op een zeer aantrekkelijke manier opgesteld, in originele, afwisselende decors en met multimediale hulpmiddelen. Op heel wat plaatsen zijn videobeelden te zien en geluidsfragmenten te beluisteren, en door met je smartphone QR-codes te scannen kun je meer informatie krijgen.

Na een tijdje hebben we toch wel wat dorst gekregen, en besluiten een frisse cola te gaan drinken in het Storm Café op de benedenverdieping. Meteen een schril contrast met de cleane tentoonstellingsruimte, want hier is het nogal chaotisch. De tafeltjes staan dicht op elkaar, vertonen al heel wat sporen van slijtage en zijn niet netjes afgeveegd. Het is erg lawaaierig en nogal tochterig, want we horen meermaals een deur met een luide klap dichtvallen.

We zijn gebleven tot sluitingstijd. We hebben beide tentoonstellingen kunnen bezichtigen, maar er was helaas geen tijd meer over voor een bezoekje aan het Kijkdepot op verdieping 2. Dat zal voor een andere keer zijn. Het Kijkdepot, de promenade en het dakterras zijn gratis toegankelijk, dus we kunnen hier later beslist nog eens terugkomen.

We besluiten de auto in de parkeergarage te laten staan en gaan te voet naar de Keyserlei, waar we lekker gaan eten in de Boston Steak House. Terwijl we zitten te tafelen barst er buiten een flinke regenbui los. Op de wandeling terug naar de auto blijft het zo goed als droog, maar tijdens de rit naar Brugge krijgen we nog bakken regen te verduren...

Beslist een geslaagd dagje, en meteen het begin van een rustige week zonder onze dochter in huis...

www.mas.be