Live von der FedCon

Ik hou niet van tijd verspillen, dus ik maak van dit dode moment dankbaar gebruik om eventjes een kort live verslagje te schrijven van FedCon. Wie mij volgt op Twitter of mijn vorige blogpost over Düsseldorf heeft gelezen, weet dat ik momenteel voor enkele dagen in Düsseldorf zit voor de jaarlijkse bijeenkomst van Star Trek- en sci-fi-fans, de grootste in Europa.

Als ik goed reken, is dit mijn tiende FedCon. Dit jaar is er een nieuwe locatie: het uitstekend gelegen Maritim bij de luchthaven van Düsseldorf, en een nieuwe MC (Master of Ceremonies, presentator zeg maar): de onwaarschijnlijk grappige Garrett Wang (gekend als ensign Harry Kim uit Star Trek: Voyager). Zowel de nieuwe locatie als de nieuwe MC vallen ontzettend goed mee. Van mijn hotel is het amper een kwartiertje stappen langs een mooi aangelegd wandelpaadje tussen het groen, dus geen parkeerproblemen zoals in Bonn. Het is ook prachtig weer hier. Alleen gisteren hebben we eventjes een onweer gehad, maar gelukkig zaten we toen binnen.

Ondertussen zijn al heel wat van mijn favoriete acteurs en actrices de revue gepasseerd, en er staan er nog een hoop op het programma. Vanmorgen heb ik mijn favoriete acteur/schrijver ontmoet tijdens de handtekeningensessie: Wil Wheaton. Ik heb enkele woorden met hem gewisseld en hem laten weten dat ik erg genoten heb van zijn boeken. Hij is erg vriendelijk, en mocht tijdens zijn eerste panel donderdagavond tot zijn eigen verbazing op heel wat bijval rekenen. Gisteravond heb ik nog zijn blog zitten lezen. Ook hij blogt live over zijn ervaringen op FedCon.

De acteurs en actrices zijn hier trouwens allemaal erg toegankelijk. Ze doen helemaal niet uit de hoogte en hebben geen sterallures. De meesten genieten duidelijk evenveel van dit hele gebeuren als de fans zelf.

Op mijn volledige verslag zullen jullie nog eventjes moeten wachten. Bij mijn thuiskomst moet ik eerst nog een hoop andere zaken doen die ik al veel te lang uitgesteld heb. Mijn plan om nog een stukje sight-seeing te doen in Düsseldorf heb ik moeten laten varen. Vanmorgen wat uitslapen en een praatje maken met en een foto laten signeren door Wil Wheaton vond ik belangrijker, want als ik het drukke programma bekijk, zal dat morgen niet meer lukken.

P.S.: deze blogpost werd volledig ingetypt op een Duits klavier (eventjes een knopje omdraaien in mijn hoofd), dus hopelijk staan er niet te veel foutjes in...

twitter.com/gebo007
twitter.com/search/%23fedcon
wilwheaton.typepad.com
www.fedcon.de

Den Haag en Hubble

Den Haag en Scheveningen blijven onze favoriete bestemmingen voor een korte dichtbijvakantie, dus zijn we tijdens het paasweekend nog maar eens die kant op gereden. Er is zo veel te doen en te beleven, en er heerst altijd een gezellige drukte. Het is maar tweeënhalf uur rijden. Je bent in het buitenland en je kunt toch gewoon je eigen taal blijven praten. Het is de ideale combinatie van stad en strand. Dat strand gebruiken we natuurlijk niet om te liggen zonnen, ben je gek! Neen, uitsluitend voor een wandeling en een gezellig terrasje. We keren telkens weer graag naar deze bruisende stad terug omdat Den Haag en Scheveningen ook heel wat fijne jeugdherinneringen oproepen.

Wanneer we in de buurt zijn, brengen we als het even kan ook graag een bezoekje aan Nel, een gastvrije, gezellige en welbespraakte dame uit Suriname die vol levenswijsheid zit en die ons jaren geleden voor het eerst naar ‘Het Haagje’ heeft uitgenodigd. We gaan er graag shoppen, kunnen er urenlang genieten van een wandeling langs de boulevard of op de pier, van een heerlijk bord Scheveningse vissoep en van de lekkerste Oudhollandse poffertjes die Nederland te bieden heeft. Den Haag is ook een prima uitvalsbasis voor uitstapjes naar andere plaatsen in de buurt. Delft, Wassenaar en Leiden liggen op een steenworp, Amsterdam is niet veraf.

Maar ook in Den Haag en Scheveningen zelf zijn er alvast bezienswaardigheden genoeg. De pier noemde ik al, en er zijn ook nog het Vredespaleis, Sea Life, Madurodam, tal van musea, het Circustheater, het beroemde Kurhaus en het Omniversum. Een bezoek aan dit imposante Imax Dome-theater staat steevast op ons programma.

Sedert eind vorig jaar is daar onder andere de Imax-film Hubble te zien, een prachtige documentaire over de Hubble Space Telescope (HST). Als amateurastronoom ben ik natuurlijk erg vertrouwd met het soort beelden dat Hubble maakt. Die foto’s zijn sowieso adembenemend, maar wanneer je ze in hun volle glorie op het reusachtige koepelscherm van het Omniversum ziet, tarten ze werkelijk de verbeelding. Een absolute must see voor iedereen die met ruimtevaart of sterrenkunde begaan is. De film laat niet alleen de betoverend mooie plaatjes van ’s werelds beroemdste ruimtetelescoop zien, maar brengt ook een boeiend stukje geschiedenis van dit hoogtechnologische wonder en toont de astronauten aan het werk tijdens de jongste onderhoudsbeurt met de Atlantis. Hoogstwaarschijnlijk meteen ook de laatste onderhoudsbeurt, want binnenkort wordt de Space Shuttle definitief uit roulatie genomen, en dan is er jammer genoeg geen mogelijkheid meer om astronauten naar de HST te sturen. We zagen deze Imax-film één dag voor Hubbles eenentwintigste verjaardag.

Er was ook kermis in het centrum van Den Haag. We bezochten de kermis ’s avonds, wat met al die lichtjes natuurlijk veel sfeervoller is dan overdag en erg mooie, kleurrijke foto’s oplevert. Annelies heeft ontzettend veel plezier gehad in een attractie die naar de naam Walking Waterballs luistert. Je moet er in een grote, doorzichtige, opblaasbare bal kruipen, waarmee je vervolgens op het water drijft. De kunst is om erin recht te blijven staan of te lopen. Bij de minste beweging die je maakt, rolt de bal natuurlijk de andere kant op. We hebben er enkele foto’s en een filmpje van gemaakt. Dat filmpje zet ik binnenkort nog online, zodat iedereen ervan kan mee genieten.

Tijdens onze korte vakantie in Den Haag zijn we ook nog een dagje naar Amsterdam geweest voor een boottochtje op de grachten en een uitgesteld bezoek aan het Van Gogh Museum, en een namiddagje naar Lisse om er de weelderige bloemenpracht van de Keukenhof te bewonderen.

We hadden reuze mazzel met het weer. Onze jassen hebben we drie dagen lang niet nodig gehad, de zonnecrème wel. Het leek wel hartje zomer. Kortom, we hebben dus weer ontzettend genoten van deze drie dagen Nederland, ons eerste welverdiende weekendje weg van dit jaar.

picasaweb.google.com/gebopics/Amsterdam2011
picasaweb.google.com/gebopics/HaagseKermis2011
picasaweb.google.com/gebopics/Keukenhof2011
www.imax.com
www.kermisdenhaag.nl
www.omniversum.nl

Düsseldorf

Binnenkort trek ik naar Düsseldorf. Neen, niet voor het Eurosongfestival, maar voor de twintigste editie van FedCon, Europa’s grootste Star Trek- en sci-fi-conventie. Nou ja, eigenlijk de negentiende editie, want FedCon XIII hebben ze overgeslagen om redenen van bijgeloof. Vandaar dat de negentiende editie dus FedCon XX heet. Ja, stom, ik weet het. Maar daardoor zijn we wel een jaartje eerder aan een feesteditie toe, en dat is natuurlijk mooi meegenomen.

In tegenstelling tot eerdere FedCon’s duurt het feest deze keer maar liefst vier dagen. Het begint al op donderdagmiddag en gaat door tot zondagavond. Een hele reeks acteurs en actrices uit mijn favoriete films en tv-series zullen in Düsseldorf te gast zijn, samen met duizenden fans uit heel Europa. Star Trek, Stargate, Star Wars, Battlestar Galactica, Firefly en Millennium komen aan bod (die laatste is de sci-fi-reeks van eind de jaren negentig, niet te verwarren met de recente miniserie naar de boeken van Stieg Larsson). Acteurs en actrices van wie ik de panels zeker niet wil missen, zijn Arlene Martel, Carel Struycken, Daniel Logan, Dirk Benedict, Garrett Wang, Jeremy Bulloch, Kate Hewlett, Kate Vernon, Lance Henriksen, Marina Sirtis, Nicole de Boer, Paul McGillion, Richard Dean Anderson, Robert Duncan McNeill, Scott Bakula, Sean Maher, Tony Amendola en last but not least Wil Wheaton.

Wheaton raakte als kindsterretje bekend door zijn hoofdrol in de film Stand By Me maar is bij de sci-fi-fans vooral gekend als ensign Wesley Crusher uit Star Trek: The Next Generation. Dat personage was niet bij iedereen even geliefd – getuige de toenmalige haatgroepen op Usenet – maar dat lag niet aan de acteur, dat lag aan de scenarioschrijvers. Toch is Wheaton daarna als acteur nooit echt doorgebroken. Onlangs had hij nog wel enkele keren een gastrol in de populaire sitcom The Big Bang Theory en in de webserie The Guild, maar inmiddels heeft hij zijn ware roeping gevonden als schrijver. Hij is begonnen als blogger en heeft ondertussen al een aantal (voornamelijk autobiografische) boeken op zijn naam staan, die ik met veel plezier gelezen heb, zoals Sunken Treasure, Just A Geek en Memories Of The Future. Hij is ook een podcaster, met zijn programma Radio Free Burrito.

Ja, je hebt het al begrepen: ik ben een fan van Wil, en ik zie er dan ook erg naar uit om hem in Düsseldorf te ontmoeten en aan het werk te zien. Wellicht omdat ik toch wel een aantal dingen met hem gemeen heb. Een acteur of podcaster ben ik niet, maar blogger, schrijver, geek... dat komt me allemaal toch erg vertrouwd voor. En sci-fi-fan natuurlijk, want dat is Wil ook.

Tussen de bedrijven door hoop ik ook nog een klein stukje van Düsseldorf te kunnen bezichtigen. Op zaterdagmiddag bijvoorbeeld, want dan is er op FedCon de grote autogramsessie, waar iedereen die dat wil om beurten bij alle acteurs langs kan voor een gesigneerde foto. Ik heb daar vroeger ook nog urenlang voor in de rij gestaan, maar nu wil ik mijn tijd liever wat nuttiger besteden. Eigenlijk wil ik alleen maar een autogram van Wil Wheaton, en die hoop ik op zondag voor een handtekening te kunnen strikken. Als ik het enigszins in mijn programma kan inpassen, wil ik in Düsseldorf graag het filmmuseum bezoeken, terwijl ik daar toch in de buurt ben. En als het weer een beetje mee zit wil ik ook nog even een frisse neus halen op de Rheinuferpromenade. Kwestie van toch niet het hele weekend binnen te zitten.

Ja, ik zie er erg naar uit, naar dit weekendje Düsseldorf. FedCon is voor mij toch telkens weer een van de hoogtepunten van het jaar. Naar gewoonte schrijf ik na afloop zeker weer een verslagje – een con report heet dat in vakjargon. In afwachting daarvan kunnen de liefhebbers alvast mijn verslag van FedCon XIX in Bonn lezen (dat had ik hier nog niet eerder gepubliceerd, maar het is wel verschenen in Warp 9, het ledenblad van de Belgian Voyage Club). Hieronder vind je ook een linkje naar mijn FedCon-foto’s van vorig jaar.

issuu.com/gebo007/docs/fedcon_2010
picasaweb.google.com/gebopics/FedConXIX
wilwheaton.typepad.com
www.fedcon.de

Toetanchamon

Al van kinds af aan ben ik gefascineerd door het Oude Egypte. Deze oude beschaving was wellicht een van de boeiendste die de wereld ooit heeft gekend. Na de piramiden is hét symbool bij uitstek van Egypte ongetwijfeld het overbekende gouden dodenmasker van Toetanchamon.

Nu de reizende tentoonstellling Tutankhamun – His Tomb And His Treasures naar België komt, mag ik dit dus in geen geval missen. Sedert 20 april en nog tot en met 6 november is dit topevenement te zien in Brussels Expo, in paleis 2 op de Heizel. De tentoonstelling laat een reconstructie zien van Toetanchamons graftombe en de schatten van deze jong gestorven farao, zoon van de illustere Achnaton. Voor de goede orde: er zijn geen originele Egyptische artefacten te zien, maar wel zorgvuldig geconstrueerde replica’s. Dat neemt echter niet weg dat het hier om een bijzonder interessante collectie gaat.

Ook mijn huisgenoten vertonen veel belangstelling voor het Oude Egypte, dus binnenkort zit er vast weer een gezellig gezinsuitstapje naar Brussel in (dat vermoedelijk zal eindigen in een knus restaurantje in de overbekende Rue de Bouchers).

www.sherpa.be

Typen voor de sport

Na zowat 20 jaar afwezigheid maak ik dit jaar mijn comeback in de typesport. Ja, je leest het goed: typen is een sport. ‘Vingersport’, zo noemden we dat vroeger. De meest mensen kijken er wellicht een beetje vreemd van op, maar naast regionale en nationale wedstrijden bestaat er zelfs een wereldkampioenschap typen. Als je er nog nooit van gehoord hebt, dan is dat niet verwonderlijk. Het is immers altijd voetbal, wielrennen of tennis op tv, onze ‘sport’ komt nooit aan bod.

Ik heb vroeger vaak aan nationale en internationale typewedstrijden deelgenomen, en dit jaar wil ik opnieuw meedoen aan het WK. Vroeger met de schrijfmachine, tegenwoordig met de laptop. Op een eremedaille hoef ik echter niet te rekenen, want ik weet al op voorhand dat ik geen enkele kans maak tegenover de wereldtop. Ik wil dus gewoon meedoen voor de sport, omdat ik het leuk vind.

Normaal gezien vindt er om de twee jaar zo’n wereldkampioenschap plaats. Het WK kadert in een congresweek, georganiseerd door Intersteno, een wereldorganisatie die al sedert 1887 bestaat en in het begin alleen op de stenografie gefocust was (vandaar de naam natuurlijk). Later kwam daar ook de dactylografie bij en tegenwoordig gaat Intersteno over alles wat met informatieverwerking te maken heeft.

Het eerstvolgende congres vindt aanstaande zomer plaats in Parijs. Honderden deelnemers uit alle delen van de wereld zullen er elkaar treffen, lezingen bijwonen en/of met de wedstrijden meedoen. De normen zijn behoorlijk streng. De proef bestaat uit het overtypen van een doorlopende tekst gedurende 30 minuten. Je mag daarbij maximaal 0,25% fouten maken – d.w.z. één fout op 400 aanslagen, en dat is echt niet zo veel. Als volwassene moet je dat bovendien zien te klaren tegen een minimale snelheid van 360 aanslagen per minuut – dat is 6 aanslagen per seconde. Voor jongeren ligt de snelheid iets lager (240 of 300 apm, afhankelijk van de leeftijd), maar de foutennorm is even streng. Behalve het WK typen zijn er ook wedstrijden tekstverwerking, auteurscorrectie, meertalige stenografie en stenotypie.

Wie niet naar Parijs kan en toch even van het wedstrijdtypen wil proeven, kan ook meedoen met de internetwedstrijd. Die staat volledig los van het WK, en de normen zijn ook niet zo streng. Die proef bestaat uit slechts 10 minuten typen. Volwassenen moeten een snelheid van 240 apm halen met maximaal 0,50% fouten; voor jongeren zijn de snelheids- en de foutennorm nog minder streng. Die internetwedstrijd leg je af wanneer het jou past, gewoon van thuis uit (of voor scholieren: op school). Je kunt daarbij kiezen om niet alleen in je moedertaal, maar ook in vreemde talen te typen. Aan hoe meer talen je meedoet, hoe meer punten je kunt verzamelen. Maar dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan: in een aantal van die talen komen immers speciale tekens en accentletters voor, die niet op een Belgisch toetsenbord staan. Je moet dus een creatieve manier gebruiken om die tekens te kunnen intypen, zoals bijvoorbeeld een andere toetsenbordlay-out gebruiken, wat helemaal niet evident is, of de speciale tekens (in Windows) intoetsen via hun Alt-code. Dat veroorzaakt natuurlijk telkens concentratie- en tijdverlies, waardoor je aan snelheid inboet en extra risico loopt op fouten.

Toch wil ik een poging wagen om de meertalenwedstrijd computertypen tot een goed einde te brengen. Ik ben van plan om in minstens acht talen te typen (Nederlands, Engels, Frans, Duits, Italiaans, Spaans, Portugees en Fins), en misschien neem ik er ook nog Pools en Turks bij. We zien wel. Ik heb nog tot 6 mei de tijd om alle proeven af te leggen. Ik ga dus eerst nog een beetje oefenen op de vreemde talen, en wanneer ik er klaar voor ben, ga ik ervoor. Wish me luck, I’ll need it.

www.intersteno.org

Lieve Blancquaert, fotografe

Onlangs een dagje naar Gent geweest. Was al weer een hele poos geleden. We moesten in de Arteveldestad zijn voor een infovergadering in verband met het komende Intersteno-congres, (meer daarover in een latere blogpost) en hadden besloten er meteen een daguitstapje van te maken. Het weer zat alvast reuze mee.

Omdat we milieubewust zijn, lieten we de auto in Brugge staan en zijn we met de trein naar Gent gespoord. Aan het Sint-Pietersstation tram 22 naar het centrum genomen, alwaar ik met mijn gratis ticket van De Standaard naar de fototentoonstelling van Lieve Blancquaert trok, terwijl Miche en Annelies alvast de winkelstraten gingen verkennen.

De foto’s zijn ronduit schitterend. Er zijn zowel zwart-wit- als kleurenfoto’s te zien, en het viel me meteen op dat zowat alle kleurenfoto’s – op enkele oude polaroids na – erg verzadigde kleuren hadden. Erg mooi. Heel wat beelden zijn gemaakt tijdens Lieves reizen in derdewereldlanden, en de meerderheid van de foto’s zijn portretten. Portretten van gewone mensen in gewone situaties, maar ook van bekende Vlamingen in ongewone situaties (zoals Jean-Luc Dehaene in een wijnton, Elio Di Rupo – mét strikje – in een bad met rozenblaadjes, of Guy Verhofstadt bedolven onder de blauwe druiven).

Nog tot 6 mei in de Bank van de Arbeid in Gent. Beslist een bezoekje waard!

www.lannoo-events.be/expo-lieve-blancquaert
www.lieve-blancquaert.be