Dit is geen citroen

De illustratie hierboven lijkt misschien op een citroen, maar het is geen citroen. Het is een rendering van een driedimensionaal meetkundig lichaam dat je verkrijgt met de simpele wiskundige formule x² + z² = y³(1 – y)³. Met andere woorden: in een driedimensionale ruimte met drie loodrecht op elkaar staande assen x, y en z (een doodgewone euclidische ruimte, zoals je je beslist herinnert van op de middelbareschoolbanken), levert de verzameling van alle punten die aan deze vergelijking voldoen, een oppervlak op dat erg op een citroen lijkt. Zeker als je al die punten een gele kleur geeft, er bepaalde reflectieve eigenschappen aan toekent, er wat schuin tegenaan kijkt en er een lichtbron op laat schijnen. Het resultaat is deze rendering.

Heel wat andere, vaak bijzonder simpele formules blijken nog meer interessante sculpturen op te leveren. Je kunt een aantal tot de verbeelding sprekende voorbeelden bekijken op imaginary.org. En het leukste van alles is: daar kun je ook de gratis Surfer-software downloaden waarmee je zelf aan de slag kunt. De software bevat enkele voorbeelden, die je dan naar believen kunt aanpassen. Je kunt natuurlijk ook zelf je eigen formules uitproberen en kijken of het wat moois oplevert. Véél leuker dan op Pokémons jagen, geloof me!

In Cozmix, het bezoekerscentrum van Volkssterrenwacht Beisbroek in Brugge, kun je nog tot 18 september een tentoonstelling bezoeken die aan dit soort wiskundige wonderen gewijd is. De tentoonstelling bevat niet enkel foto’s met prachtige, kleurrijke renderingen, maar ook vergelijkbare driedimensionale sculpturen die vervaardigd werden met behulp van een 3D-printer.

Deze tentoonstelling bewijst eens te meer dat wiskunde absoluut niet saai hoeft te zijn, integendeel! De kleurrijke posters, de 3D-prints en de softwarevisualisaties en -simulaties, waarmee je interactief aan de slag kunt, zullen je interesse en verwondering beslist aanwakkeren.

De Imaginary-tentoonstelling is nog tot en met 18 september gratis te bezoeken bij Cozmix, van maandag tot donderdag van 14.00 tot 17.00 uur en op zondag tot 18.00 uur.

imaginary.org
imaginary.org/program/surfer
www.cozmix.be/nl/imaginary

J.ROM

In een eerder blogje had ik het al over Amoras, de succesvolle en vernieuwende spin-off van Suske en Wiske. Welnu, ook hun sterke maatje Jerom kreeg ondertussen zijn eigen nieuwe reeks in dezelfde veramerikaanste comic-stijl.

De nieuwe serie heet J.ROM – Force of Gold. Ondanks de Engelse titel gaat het wel degelijk om een Nederlandstalige uitgave, maar dit toont alweer aan dat de makers zich duidelijk hebben laten inspireren door het succes van de Amerikaanse comics. Onze vertrouwde Jerom is nu een aan lager wal geraakte superheld. Hij wordt (opnieuw) gerecruteerd door een organisatie met de naam FORCE om samen met hen het onrecht te bestrijden.

Jerom, nu omgedoopt tot J.ROM (spreek op zijn Engels uit als Jay-Rom), heeft in deze reeks bijzonder veel weg van een Marvel-superheld. Als Marvel-fan kan ik deze nieuwe vertel- en tekenstijl dus best appreciëren.

Oorspronkelijk was een reeks van drie albums gepland, die samen één verhaal vormen. Wegens het succes besloot de uitgeverij daarna om nog meer albums te maken. Eerder dit jaar verscheen het vierde album, dat het eerste van een tweeluik vormt. Het vervolg, Rode sneeuw, verschijnt op 8 november. De fans (waartoe ik alweer mezelf reken), die ongetwijfeld halsreikend uitkijken naar meer, kunnen gerust zijn: de makers zijn van plan om de reeks daarna verder te zetten, naar alle waarschijnlijkheid telkens met verhalen die over twee albums zullen lopen. Zo krijgen ze voldoende ademruimte om de verhalen voldoende uit te werken. Alleen jammer dat Standaard Uitgeverij besliste om enkel de eerste drie albums van J.ROM als hardcover uit te brengen.

Jaren geleden had Jerom ook al zijn eigen stripreeks als de ‘gouden stuntman’, waarin hij een goudkleurig pak met een cape droeg en zich verplaatste met een vliegende scooter (elementen die in J.ROM – Force of Gold werden overgenomen). Van die oude reeks ben ik nooit een groot fan geweest, maar de nieuwe J.ROM vind ik geweldig. De nieuwe reeks wordt getekend door Romano Molenaar en de scenario’s zijn van Bruno De Roover. De inkleuring – ook een niet te onderschatten taak bij het maken van een strip of comic – werd verzorgd door Joël Séguin, die ook al aan Marvel-reeksen mocht werken.

forceofgold.wpg.be

Amoras

Op het eiland Amoras moet het eerste Suske en Wiske-stripverhaal zijn dat ik als kind gelezen heb. Amoras is de naam van een fictief eiland waar Wiske, tante Sidonia en professor Barabas kennis maken met Suske. Het eiland duikt ook op in enkele latere albums.

In mijn kinder- en jeugdjaren heb ik heel wat Suske en Wiske-verhalen gelezen. Op een bepaald moment had ik een groot aantal albums in mijn verzameling, maar die boeken heb ik lang geleden allemaal van de hand gedaan.

Suske en Wiske is wellicht het toonvoorbeeld van een oer-Vlaamse stripreeks. De reeks is anno 2016 nog steeds bijzonder succesvol, niet enkel in Vlaanderen, maar ondertussen ook al geruime tijd in Nederland.

Tegenwoordig lees ik geen strips meer, maar comics. Een comic is eigenlijk ook een strip, maar dan op zijn Amerikaans. Ik lees graag de Marvel comics, in het Engels.

In 2013 verscheen ineens Amoras op het toneel, een Suske en Wiske-spin-off die helemaal anders was van stijl. Amoras (met als ondertitel Suske en Wiske, The Saga Unfolds) had qua tekenstijl veel meer weg van een Amerikaanse comic. De vertrouwde personages zagen er volwassener uit, de tekenstijl was veel beter ontwikkeld, en de donkerder sfeer, het taalgebruik en het grafische geweld maakten duidelijk dat deze reeks op een veel rijper publiek mikte dan de originele Suske en Wiske-reeks.

Amoras werd aangekondigd als een eenmalige verhalenreeks die in zes afleveringen zou verschijnen, aan een tempo van twee per jaar. Deel 1 was meteen, ongetwijfeld mede dankzij de groots opgezette mediacampagne, een instantsucces. De reeks kon van bij de aanvang op een schare toegewijde fans bogen, waartoe ik ook graag mezelf reken.

Een poosje geleden alweer is het laatste deel verschenen, meteen een aanleiding om nog eens de hele – nu complete – reeks te herlezen. Wie de afzonderlijke boeken nog niet heeft, kan de hele ‘saga’ nu ook gebundeld kopen. Nog iets wat ze van de Amerikaanse comics hebben afgekeken. De échte verzamelaars zullen wellicht zowel de losse afleveringen (bij voorkeur in hardcover-uitvoering) als de bundel in hun bezit willen hebben (kassa, kassa!). Ondertussen is er ook al een ‘making of’ verschenen, waarin het hele proces van de totstandkoming van Amoras uit de doeken gedaan wordt.

De reeks nog eens opnieuw lezen is beslist aan te raden, want als zo’n verhaal over drie jaar uitgesmeerd wordt, heb je de misschien de neiging om een beetje de draad kwijt te raken. Zeker als het een verhaal betreft dat veelvuldig gebruik maakt van tijdsprongen, want Suske en Wiske / Amoras mag dan wel niet echt sciencefiction zijn, ze hebben natuurlijk wel de teletijdmachine van professor Barabas, en er wordt veelvuldig overgeschakeld van heden naar toekomst en weer terug!

Hoewel ik het bij momenten een beetje overdreven bloederig vond – het had m.i. even goed met wat minder expliciet geweld gekund – heb ik erg van de reeks genoten. Als de makers besluiten om nog meer Suske en Wiske-verhalen in deze format uit te brengen, zal ik ze graag lezen.

Tot slot nog enkele weetjes: het verhaal vindt grotendeels plaats in het jaar 2047, exact 100 jaar na het verschijnen van het eerste Suske en Wiske-album Op het eiland Amoras. De reeks werd in 2013 gestart ter gelegenheid van de viering van de 100e verjaardag van Willy Vandersteen, de bedenker van Suske en Wiske. De tekeningen zijn van Charel Cambré en het scenario is van Marc Legendre.

www.amoras2047.com

Star Trek Beyond

Er speelt weer een nieuwe Star Trek-film in de bioscopen: Star Trek Beyond, de dertiende in de reeks al. Ja, de franchise die een halve eeuw geleden het leven zag, kan nog steeds op een grote schare toegewijde fans blijven rekenen. Sedert de reboot van J.J. Abrams in 2009 zijn daar overigens een heleboel nieuwe fans bijgekomen, die Star Trek toen pas voor het eerst ontdekten.

Niet alle fans van het eerste uur vinden het even geslaagd wat Abrams met de franchise gedaan heeft, maar schrijver dezes is alvast een groot fan. Deze derde film uit wat nu officieel de Kelvin Timeline heet (de term waarmee het reboot-universum aangeduid wordt) werd overigens niet door J.J. Abrams geregisseerd, maar door Justin Lin (gekend van The Fast and the Furious). Abrams, die het te druk had met Star Wars Episode VII: The Force Awakens, bleef wel als producer bij Star Trek Beyond betrokken.

Star Trek Beyond zit van het begin tot einde vol actie. Met een budget van 185 miljoen dollar is het de duurste Star Trek-film ooit gemaakt, en dat is eraan te zien. De visual effects zijn van een ongezien niveau. Zowel het vertrouwde ruimteschip Enterprise, de zwerm van kleinere ruimtescheepjes van slechterik Krall, de in hoge mate tot de verbeelding sprekende Starbase Yorktown als de planeet waar een groot deel van de film zich afspeelt, worden bijzonder knap in beeld gebracht.

De film is niet enkel te bekijken in het ‘gewone’ formaat, maar ook in een 3D-, een IMAX- en een Barco Escape-versie. Dat laatste is vrij nieuw, en je leest er meer over in mijn blogartikel van enkele dagen geleden.

Zowel de nieuwe fans als de Trekkies van het eerste uur komen in Beyond aan hun trekken. Naast het spannende verhaal, de vele actiescènes, de indrukwekkende panoramische beelden en hier en daar de nodige humor, zitten er een aantal leuke verwijzingen naar de originele Star Trek-tv-serie (en de daaruit voortgevloeide bioscoopfilms) in Star Trek Beyond. Dat laatste is een passend cadeautje voor de fans ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van Star Trek, die we over enkele weken officieel kunnen vieren.

De film is ook een eerbetoon aan twee overleden acteurs. Leonard Nimoy overleed in februari 2015 op 83-jarige leeftijd. Hij vertolkte in de originele tv-reeks en in de latere films de rol van Spock. Zijn dood is op een passende manier verwerkt in Star Trek Beyond. Maar na de opnamen kwam ook de jonge, beloftevolle acteur Anton Yelchin, die in de nieuwe films de rol van Chekov voor zijn rekening nam, bij een tragisch ongeval om het leven. Hij werd 27.

Op 8 september 2016 zal het exact 50 jaar geleden zijn dat de allereerste Star Trek-aflevering, The Man Trap, op de Amerikaanse televisie werd uitgezonden. Sedertdien zijn er vijf tv-series, een animatieserie en dertien bioscoopfilms gemaakt, goed voor honderden uren kijkplezier. En dan hebben we de talloze vaak erg goed gemaakte fanseries en fanfilms nog niet eens meegeteld.

De pret kan niet op, want dat er na Star Trek Beyond nog een nieuwe film gemaakt wordt, staat ondertussen al vast. Bovendien worden we vanaf januari 2017 ook nog eens getrakteerd op een gloednieuwe tv-serie, Star Trek Discovery (waar voorlopig nog niet veel over bekend is).

Eén ding staat vast: na vijftig jaar is Star Trek nog lang niet dood. Lang leve Star Trek. Live long and prosper!

www.startrekmovie.com

Londen

Deze zomer zijn we voor enkele dagjes naar Londen geweest. Miche en Annelies waren daar al eerder geweest, maar voor mij was het de eerste keer dat ik deze wereldstad bezocht. Londen is nochtans niet zo ver. Van Brussel-Zuid tot hartje Londen is het amper twee uur rijden met de EuroStar.

De tarieven voor de EuroStar zitten bijzonder bizar in elkaar. De prijs van een kaartje blijkt van dag tot dag en van uur tot uur te variëren. Daardoor bleek – begrijpe wie begrijpen kan – een kaartje in eerste klas, inclusief ontbijt, goedkoper dan een kaartje in tweede klas, en bleek een medereiziger die twee stoelen verder zat zowat drie keer zo veel betaald te hebben als wij. Als je ’t mij vraagt, moeten ze hun prijzenpolitiek toch eens grondig herzien, want op die manier is het oneerlijk en bijzonder ondoorzichtig. Is er geen wet die zoiets verbiedt?

Hoe dan ook, ons reisje is bijzonder goed meegevallen. Engeland heeft geen al te beste reputatie wat het weer betreft, maar wij hadden geluk: op dag 1 slechts een paar spatjes regen, dagen 2 en 3 helemaal droog met dag 3 zelfs overwegend zonnig en warm genoeg om de hele dag in T-shirt rond te lopen. We hadden ons tripje (tamelijk) goed voorbereid en hebben op relatief korte tijd heel veel gezien en gedaan. Al hadden we er niet echt op gerekend dat we bij Madame Tussauds met onze ‘priority entrance’-tickets toch nog een uur en drie kwartier zouden moeten staan aanschuiven...

Bij mijn eerste bezoek aan Londen hebben we vooral de traditionele toeristische bezienswaardigheden bezocht. Naast Madame Tussauds hebben we nog een bezoek gebracht aan de Tower of London (niet te verwarren met de Tower Bridge!), hebben we een boottochtje (‘river cruise’) gemaakt op de Thames en hebben we de stad vanuit de hoogte bekeken vanaf het London Eye. We zijn gaan kijken bij Buckingham Palace (waar de ceremoniële aflossing van de wacht gedurende drie dagen helaas niet plaatsvond wegens de Prudential Ride, een groots fietsevenement), bij de Horse Guards, Big Ben en de Houses of Parliament, Saint James’s Park, Shakespeare’s Globe, Westminster Abbey, Saint Paul’s Cathedral, Baker Street, Oxford Street (met een pracht van een Disney Store!), Piccadilly Circus, Trafalgar Square, Covent Garden, het het oudste Hard Rock Cafe ter wereld en Planet Hollywood. We hebben ons erg snel en efficiënt verplaatst met de befaamde en bijzonder goed georganiseerde Londense metro.

Maar drie dagen is natuurlijk te kort. In een stad van die omvang is nog zo veel meer te beleven en te zien. We zullen bij gelegenheid dus nog eens (of meermaals) terug moeten keren. We hebben hier overigens nog een overschotje aan goedkoop ingekochte Britse Ponden liggen.

Een selectie van mijn foto’s vind je op Google Photos.

Internationaal Vuurwerkfestival

Het Internationaal Vuurwerkfestival van Knokke-Heist is al jarenlang een verplicht en gesmaakt onderdeel van het toeristische zomerseizoen. Ondanks de minder gunstige weersvoorspellingen (met als gevolg veel minder volk dan op andere avonden), bleek het vrijdagavond uiteindelijk toch nog ideaal vuurwerkweer. Rond negen uur viel de laatste regen, en daarna bleef het de hele avond droog en nog steeds aangenaam warm. Vóór het vuurwerk van start ging, hadden we nog mooi de tijd om bij Glacier Post – ontegensprekelijk de beste ijsverkoper van de hele Belgische kust – een hoorntje te gaan halen.

Het vuurwerk wordt dit jaar afgevuurd vanaf het strand ter hoogte van de Meerlaan, zo’n 600 meter verwijderd van de vroegere locatie bij De Wandelaar, waar nu tijdelijk het paviljoen van Thee met vlinders staat. Een andere nieuwigheid is dat de muziek, die steevast de vuurwerkshows begeleidt, ook te horen is via de radio, op FM-frequentie 97,3 MHz. Handig voor mensen die niet tegen de luide knallen kunnen en het vuurwerk vanop enige afstand willen bekijken.

Toen om tien uur stipt het kenwijsje van het festival door de luidsprekers schalde (met extra geluidstorens dit jaar!), gevolgd door de aankondiging in vier talen, was ik er helemaal klaar voor.

Vrijdag was het de beurt aan de de firma Platinum Fireworks uit de Filipijnen, die met On with the show! een vuurwerkshow van de bovenste plank bracht, zoals ik er maar zelden een heb gezien. Een ongeëvenaard spektakel van licht en vuur, waarbij het op bepaalde momenten leek alsof de hele hemel in brand stond.

Het was één lange aaneenschakeling van kleuren, spetters en knallen, zonder ook maar één dood moment. Het geheel werd begeleid door een swingende, bijzonder genietbare soundtrack, met nummers als Let me entertain you van Robbie Williams, All that jazz uit de musical Chicago en I’ve got the music in me van Kiki Dee.

Toen na 25 minuten de relatieve rust eindelijk weer boven het strand terugkeerde, barstte er een lang en welverdiend applaus los.

Het Internationaal Vuurwerkfestival van Knokke-Heist vindt ieder jaar plaats in de tweede helft van augustus. Op 17 en 19 augustus waren Italië en de Filipijnen al aan de beurt, op 21, 23 en 25 augustus volgen nog Kroatië, het Verenigd Koninkrijk en België.

www.myknokke-heist.be

Escape!

Na 3D kwam er eind 2014 weer een nieuwigheid in een handjevol bioscopen: Barco Escape. In België wordt de technologie momenteel geëvalueerd in Kinepolis Antwerpen en Kortrijk. Als het aanslaat, zullen meer Kinepolis-bioscopen ermee uitgerust worden.

Bij Escape wordt het grote, centrale bioscoopscherm aan weerskanten geflankeerd door een (iets kleiner) extra scherm. Die twee extra schermen maken een hoek van ongeveer 110 graden met het hoofdscherm (dus niet 45° zoals je elders wel eens verkeerdelijk kunt lezen) en worden doorgaans niet voor de hele film, maar slechts voor enkele bijzondere scènes gebruikt. Ga je een filmvoorstelling in Escape-formaat bekijken, dan zit je best zo centraal mogelijk in de zaal, niet te dicht bij de zijmuren, zodat je een goed zicht hebt op alle drie de schermen.

De schermen kunnen op verschillende manieren ingezet worden. Voor de hand ligt het om met de extra schermen het kijkveld te verbreden, zodat je kunt zien wat zich links en rechts van de centrale actie afspeelt. Maar de schermen kunnen eventueel ook ingezet worden om bijvoorbeeld flashbacks weer te geven of een ander deel van de omgeving te laten zien.

De technologie is nieuw, en staat of valt uiteraard met de beschikbare content én met de bereidheid van het bioscooppubliek om hier extra voor te betalen. Bij Kinepolis betaal je voor een voorstelling in Escape, net als voor een voorstelling in 3D, 2 euro extra bovenop de normale toegangsprijs. Om een film in Escape te kunnen vertonen, moet de film uiteraard (minstens gedeeltelijk) in Escape-formaat gefilmd en/of gemonteerd worden. Tijdens het filmen kan gebruik gemaakt worden van meerdere camera’s, maar dat is niet echt noodzakelijk. De professionele digitale filmcamera’s van tegenwoordig hebben een voldoende grote resolutie om het opgenomen beeld over de drie schermen uit te smeren. Filmmakers moeten nog een beetje zoeken hoe ze de nieuwe techniek creatief kunnen inzetten. De eerste film die van Escape gebruikmaakte, was The Maze Runner (met 7 minuten extra-brede scènes).

Gisteren heb ik voor het eerst zelf kennis kunnen maken met Barco Escape. Aanleiding was natuurlijk de nieuwe Star Trek-film, Star Trek Beyond. Ik moest er wel speciaal voor naar Kortrijk rijden, maar dat bleek uiteindelijk zeker de moeite waard. Ik had de film daags tevoren al in het gewone formaat in Brugge gezien (ja, ik ben een echte Trekkie!) en kon dus meteen vergelijken.

Ik wou de film eerst op de gewone manier zien, omdat ik bang was dat Escape mij misschien te veel zou afleiden van het verhaal. Dat laatste bleek echter niet echt het geval.

In totaal worden zowat 22 minuten van Star Trek Beyond op het extra brede formaat getoond. Die 22 minuten zijn verspreid over meerdere scènes. Vooral grote, indrukwekkende panorama’s (zowel op de grond als in de ruimte) of beelden van het majestatische ruimteschip Enterprise en de tot de verbeelding sprekende Starbase Yorktown lenen zich goed voor het Escape-formaat.

Hieronder vind je de trailer voor de Escape-editie van Star Trek Beyond. Op je ongetwijfeld veel te kleine computer- of tv-scherm lijkt het misschien niet zo indrukwekkend, maar je moet dit natuurlijk op drie grote bioscoopschermen zien. Toch geeft deze video een indruk van wat je mag verwachten wanneer je naar de bioscoop gaat.

Later dit jaar wordt 6 Below uitgebracht, de eerste film die van begin tot einde in Escape-formaat vertoond zal worden. We zijn benieuwd...

Wordt Escape de nieuwe hype na 3D? De kans is reëel. Ik geef in ieder geval liever 2 euro extra uit voor de Escape-versie van een film dan voor de 3D-versie. In tegenstelling tot 3D is er geen onhandig brilletje voor nodig en zullen bioscoopbezoekers niet klagen dat ze er hoofdpijn van krijgen of het effect niet goed kunnen zien, of dat het beeld te donker is. Escape is ook een extra stimulans om een film in de bioscoop te gaan bekijken, want met je thuisbioscoop kun je dit vooralsnog niet nadoen!

Momenteel zijn wereldwijd slechts een dertigtal bioscoopzalen in zes verschillende landen uitgerust met de Barco Escape-technologie. Het gaat om bioscopen in de USA, Canada, Mexico, de Verenigde Arabische Emiraten, België en Nederland. Er zijn plannen om het huidige aantal snel uit te breiden naar meer dan honderd.

Voor één keer lopen we dus niet hopeloos achter. Dat Barco een Belgisch bedrijf is met hoofdzetel in Kortrijk, zal daar wel voor iets tussen zitten. In België kun je zoals gemeld terecht in Kinepolis Antwerpen en Kortrijk, in Nederland kun je naar Euroscoop Tilburg en Maastricht.

Bestaande zalen (die groot genoeg zijn) kunnen zonder veel moeite tot een Escape-zaal worden omgebouwd: het volstaat om twee extra schermen en twee extra projectoren bij te plaatsen. Alvast veel minder ingrijpend dan het bouwen van een IMAX-zaal. De twee extra schermen zijn beweegbaar en worden bij een Escape-voorstelling ietwat schuin op het hoofdscherm geplaatst. Daarbij bedekken de zijschermen een (klein) deel van het centrale scherm, waardoor de volle oppervlakte van het centrale scherm niet meer helemaal kan worden benut. Maar echt storend is dat niet. Ik ga in de toekomst zeker nog vaker naar Escape-voorstellingen kijken wanneer de gelegenheid zich voordoet. Misschien zelfs nog een keer naar Star Trek Beyond, waarom niet?

www.ready2escape.com
www.startrekmovie.com

Comic Con Gent / Starcom

Vorige maand ben ik nog maar eens naar een sci-fi-conventie in eigen land geweest. Op 10 juli vond in Gent de tweede editie van Starcom plaats, alias Comic Con Gent. Toch een beetje verwarrend, twee namen voor één con.

Het betrof een eendaags gebeuren in het ICC (International Convention Center), de vroegere locatie van het ondertussen uit zijn voegen gebarsten FACTS. Alleen al door de locatie riep het dus een beetje de sfeer van die vroegere FACTS-edities op. FACTS zelf pakt dit jaar overigens met twee edities uit: eentje in de lente en eentje in de herfst. In het voorjaar ben ik niet naar FACTS kunnen gaan wegens een te drukke agenda. Comic Con Gent was mijn eerste Belgische conventie voor dit jaar.

Behalve de handelaars met merchandising, de fanclubs en de artiesten (tekenaars van comics) waren er in een apart zaaltje ook enkele activiteiten gepland. Zo was er een interessant maar helaas slechts bijzonder schaars bijgewoond Q&A-panel met vier dwergacteurs die in Star Wars Episode VI: Return of the Jedi de rollen van Ewoks hadden gespeeld. Ewoks, zeg je? Star Wars-fans weten natuurlijk meteen dat ik het heb over de aaibare maar toch niet helemaal ongevaarlijke teddybeer-achtige wezentjes die de bos-maan van Endor bevolken. Het ging om Andy Herd, John Cumming, Brian Wheeler en Michael Henbury Ballan. Enkelen van hen vertolkten ook rollen in Labyrinth en Harry Potter.

Heel wat drukker bijgewoond was de opname van een aflevering van de podcast Mosselen om half twee met Xander De Rycke, Lieven Scheire en Fokke van der Meulen. Ze hadden het uiteraard over Comic Con, maar ook over de fietsketting van Lieven, de belevenissen van Fokke en Xander in Blankenberge en over de op dat moment pas uitgekomen game-app Pokémon GO.

Later op de namiddag was de zaal letterlijk te klein voor de cosplay contest. Omdat ik er onmogelijk nog bij kon (en mij absoluut niet lekker voel in grote mensenmassa’s die dicht op elkaar gepakt staan) heb ik dat onderdeel dus maar overgeslagen en ben ik bij de handelaars een paar Marvel-comics gaan kopen (New Avengers en X-Men Noir).

O ja, ik liep er ook nog Bernie (Philippe Bernaerts) tegen het lijf, die mij apetrots zijn gloednieuwe, bijna niet van echt te onderscheiden en bovendien ook nog wérkende Star Trek-communicator liet zien. Het toestel is via bluetooth verbonden met zijn smartphone, zodat hij ermee kan bellen. De communicator reageert ook op stemcommando’s. Alleen ‘beam me up’ werkt nog niet helemaal zoals je het zou verwachten. Wanneer Philippe ‘beam me up’ zegt, krijg je een stem te horen die antwoordt: ‘Sorry, captain, transporter technology won’t be available for at least another 150 years. Shall I send a shuttlecraft instead, sir?’

Volgende afspraak op 22 en 23 oktober in Flanders Expo voor de herfsteditie van FACTS.

N.B.: oorspronkelijk was voor dit jaar ook nog de zesde editie van Antwerp Convention aangekondigd, maar die con ging uiteindelijk niet door.

mosselen0130.libsyn.com
www.starcom.tv

Amaluna

Nog heel eventjes kun je aan de Belgische kust naar Cirque du Soleil gaan kijken, want zondag vindt alweer de laatste voorstelling plaats van Amaluna, een prachtige spektakelshow in de ondertussen genoegzaam gekende en alom gewaardeerde Cirque du Soleil-stijl.

Amaluna is nog tot 21 augustus te zien in Knokke-Heist, in de grote witte tent bij het Knokse station. Ondertussen is alvast weer een record gebroken, want met meer dan 200.000 toeschouwers is Amaluna de drukst bijgewoonde Cirque du Soleil-show tot nu toe in België.

We zijn enkele weken geleden een voorstelling gaan bekijken en waren zeer onder de indruk. Het spektakel is een lust voor het oog. Naast heel wat acrobaten, jongleurs en een paar clowns krijgen we prachtige decors, creatieve kostuums en indrukwekkende stunts te zien. Het geheel wordt ondersteund door professionele muzikanten en vocalisten, en de feeërieke belichting zorgt voor de juiste sfeer.

De ticketprijzen zijn niet mals, maar bij Cirque du Soleil kun je er zeker van zijn dat je waar krijgt voor je geld. Je krijgt een totaalspektakel van de bovenste plank. Het prachtig vormgegeven programma-fotoboek, de souvenirmok en de stevige kleurrijke paraplu die we als aandenken meebrachten, zullen ons Amaluna niet snel doen vergeten.

Heb je het te druk gehad om een voorstelling Amaluna bij te wonen? Dan kun je vanaf 7 september terecht in het Engelse Manchester.

www.cirquedusoleil.com
www.cirquedusoleil.com/amaluna