Save Our Skipper

Ik had ze natuurlijk al wel eens bezig gezien in Whale Wars op tv: de jongens van de Sea Shepherd Conservation Society, een organisatie die actie voert tegen walvisjacht, jacht op zeehonden en illegale jacht op andere zeedieren. Sea Shepherd gebruikt daarbij vrij agressieve methoden en ze doen alles wat ze kunnen om het de walvisjagers zo lastig mogelijk te maken. Hun acties zijn te zien op zenders als Discovery Channel en Animal Planet.

Vorig jaar heb ik de organisatie wat beter leren kennen, toen kapitein Paul Watson, de bezieler en stichter van Sea Shepherd, in Duitsland (en ook in België en Nederland) op bezoek was om zijn zaak te promoten. Hij vond toen veel steun en sympathie op FedCon, de grootste sciencefictionconventie van Europa. Sci-fi-fans zijn over het algemeen erg milieubewuste en dierenvriendelijke mensen, die graag bereid zijn hun steun te verlenen aan een nobel doel zoals de bescherming van onze oceanen.

Watson was op FedCon samen met Richard Dean Anderson, een Amerikaans acteur die bij de sci-fi-fans vooral bekend is omwille van zijn rol als Jack O’Neill in de succesvolle serie Stargate SG-1. In de jaren tachtig was Anderson ook erg populair als MacGyver in de gelijknamige serie. Sea Shepherd kan rekenen op de steun van een aantal bekende acteurs en actrices. Behalve Richard Dean Anderson helpen o.a. ook Pierce Brosnan, Christian Bale en Brigitte Bardot om de organisatie bij het grote publiek te promoten.

Net als vorig jaar kwam Watson ook dit jaar naar Duitsland, maar toen hij voet aan grond zette, werd hij op de luchthaven van Frankfurt gearresteerd op grond van een internationaal aanhoudingsbevel uitgevaardigd door Costa Rica, voor het in gevaar brengen van de bemanning van een Costa Ricaanse vissersboot in 2002. Watson was toen met zijn ploeg een documentaire aan het maken over illegale shark-finning-praktijken in Costa Ricaanse wateren. Shark-finning is een wrede praktijk waarbij haaien gevangen worden en levend ontdaan van hun vinnen, waarna de hulpeloze dieren terug in het water worden gegooid. Ze zijn dan ten dode opgeschreven aangezien ze zich niet meer normaal kunnen voortbewegen en stikken of ten prooi vallen aan andere roofdieren. Vaak gaat het overigens om beschermde en bedreigde haaiensoorten. De haaienvinnen dienen voornamelijk om er soep van te maken.

Interpol heeft een hele tijd geleden al laten weten dat ze Watson niets in de weg zullen leggen op basis van het aanhoudingsbevel van Costa Rica, omdat het hier duidelijk kom een politiek gemotiveerd uitleveringsverzoek gaat. Vreemd dat Duitsland de beslissing van Interpol naast zich neer legt. Uiteindelijk moeten de Duitse ministers van justitie en van buitenlandse zaken beslissen over de uitlevering. Sea Shepherd probeert er – met de steun van duizenden aanhangers – alles aan te doen om ervoor te zorgen dat die uitlevering niet doorgaat en argumenteert daarbij ook dat uitlevering aan Costa Rica in feite gelijk zou staan met de doodstraf, want eenmaal in Costa Rica is de kans erg groot dat Watson in de gevangenis of daarbuiten ten prooi zou vallen aan de Costa Ricaanse georganiseerde misdaad, voor wie de illegale shark-finning-activiteiten een grote bron van inkomsten zijn.

Na hevig protest is Watson gisteren, na een week in de gevangenis, op borg vrijgelaten, iets wat erg ongebruikelijk is tijdens een uitleveringsprocedure, maar hij moet voorlopig wel in het land blijven. Er bestaat wel hoop dat Duitsland uiteindelijk onder druk zal afzien van uitlevering aan Costa Rica. Morgen, op 23 mei, is alvast een grote protestactie gepland in Berlijn en andere Duitse steden, en bij Duitse ambassades wereldwijd. Dan komt de Costa Ricaanse president, Laura Chinchilla, in Duitsland op staatsbezoek bij bondskanselier Angela Merkel. Sea Shepherd heeft 23 mei dan ook uitgeroepen tot S.O.S. Day, waarbij S.O.S. staat voor ‘Save Our Skipper’.

Hieronder de video van de persconferentie die Paul Watson maandag gaf bij zijn vrijlating.

animal.discovery.com/tv/whale-wars
www.seashepherd.de
www.seashepherd.org
www.yourdiscovery.com/nl/web/whale-wars

Drupa 2012

Vandaag alweer de laatste dag van Drupa, de grootste vakbeurs ter wereld voor de grafische industrie. Eens in de vier jaar vindt Drupa plaats op de gigantische Messegelände in Düsseldorf. De beurs richt zich op vaklui uit drukkerijen, prepressbedrijven, boekbinderijen en aanverwante bedrijven.

Net als in 2008 bood ons bedrijf zijn werknemers de kans om de beurs te bezoeken. Voor dag en dauw vertrokken we vanuit Brugge met de Febelgra-bus richting Duitsland. Onderweg reden we nog een paar keer van de snelweg af om nog enkele mensen op te pikken. Tijdens de stop aan de Antwerpse Crowne Plaza kregen we ons ontbijtpakket.

Tegen openingstijd waren we ter bestemming. De beurs spreidt zich uit over zo’n anderhalf dozijn hallen, de een nog groter dan de andere, vol met hoogtechnologische nieuwigheden op het gebied van printen, drukken, afwerken en alles wat daar nog meer bij komt kijken. Op de bus waren we al een beetje klaargestoomd. We hadden allemaal een plannetje gekregen, met een overzicht van wat er zo allemaal te zien was en waar we daarvoor moesten zijn.

We wisten nog van vorige keer dat het zo goed als onmogelijk zou zijn om alles op één dag te zien. In plaats van aan sneltempo toch alle hallen te willen bezoeken, besloten we het rustiger aan te doen en te selecteren. Maar we hebben behoorlijk wat kilometers afgelegd. Zo’n volle dag op een drukke beurs doorbrengen is een vermoeiende bezigheid.

De grote bedrijven doen er alles aan om hun producten zo aantrekkelijk mogelijk voor te stellen. Er zijn fantastische, nieuwe machines te zien, er worden demonstraties en presentaties gegeven, en hier en daar wordt er zelfs een showtje opgevoerd. Xerox had kosten nog moeite gespaard en zowaar enkele artiesten van Cirque du Soleil ingehuurd. Hun stand maakte ook gebruik van verwerking in de cloud. Aan het ene eind van de hal kon je je laten fotograferen in een Cirque du Soleil-decor, de foto werd geüpload naar en verwerkt door een server die niet in Düsseldorf, zelfs niet in Duitsland, maar ergens in de States stond, en aan de andere kant van de hal kon je aan de hand van die foto gepersonaliseerde postkaarten laten afdrukken. Dat hebben we dus meteen maar eens uitgeprobeerd. Leuk souvenirtje.

We hebben met verbazing staan kijken naar de vele inkjet-drukmachines, die tegenwoordig meer en meer de traditionele druktechnieken lijken te vervangen, enorme plotters, machines die verpakkingsmaterialen bedrukken, vormen uitsnijden uit karton, naar speciale drukprocedés, enorme kopieermachines, drukpersen, bindstraten, gigantische rollen papier, robotarmen die zware stapels papier manipuleren, allerlei papiersoorten, inkten, software, toebehoren, klasseersystemen, etcetera, etcetera. Een schril contrast met al dat technologisch vernuft vormde de man van het Gutenbergmuseum in Mainz, die in authentieke klederdracht en met een antieke drukpers pagina’s uit de beroemde Gutenbergbijbel vervaardigde, en even verderop, in een andere hal, een man met een Linotype.

De Linotype is een stukje vergane glorie, waarmee aan het einde van de 19e eeuw al loden regels tekst werden gezet. De machine was in gebruik tot de jaren 1970, toen offsetdruk en computers hun intrede deden. Enkele Linotype-enthousiastelingen hebben er onlangs een documentaire over gemaakt, die ik binnenkort hoop te kunnen zien. De film is nog niet zo lang uit, is al op verscheidene evenementen over de hele wereld vertoond, en komt deze zomer ook op dvd.

Om 16.00 uur waren we allemaal uitgenodigd op de stand van Print Power, een overkoepelend initiatief dat de grafische industrie wil promoten.

Als je in de grafische sector werkzaam bent, is een bezoek aan Drupa beslist de moeite waard. Volgende afspraak in 2016.

www.drupa.de
www.linotypefilm.com
www.printpower.eu

Het nieuwe wedstrijdseizoen

Het nieuwe wedstrijdseizoen is begonnen. Voor alle duidelijkheid: ik heb het niet over voetbal of wielrennen, maar over vingersport, typewedstrijden dus (ook wel klaviervaardigheid, tekstproductie of computertypen genoemd).

Een WK is er dit jaar niet, want het wereldkampioenschap sneltypen wordt maar om de twee jaar georganiseerd. Vorig jaar was er een WK in Parijs. Voor het volgende WK moeten we dus nog een jaartje wachten. In 2013 zullen we dan een thuiswedstrijd kunnen spelen, want dan vindt het WK plaats in België, meer bepaald in Gent.

Toch kunnen we ons dit jaar op een aantal wedstrijden uitleven. Als voorbereiding op het WK van 2013 werd onlangs de wedstrijd PRO-Belgium georganiseerd, waarbij de Belgische professionals zich onderling konden meten. Het ging om een internetwedstrijd, d.w.z. de deelnemers hoefden zich er niet voor te verplaatsen, maar konden aan de wedstrijd deelnemen via het internet, door middel van een Java-applet. De normen waren in principe wel even streng als bij een WK: 30 minuten aan een stuk typen, met een minimale snelheid van 360 aanslagen per minuut en maximaal 0,25% fouten. De deelnemers worden ingedeeld in leeftijdscatecorieën. Voor jongere deelnemers ligt het snelheidscriterium iets lager.

We doen verder ook nog mee aan de internetwedstrijden van de Academie voor Bureauwetenschappen (ABW) en van Intersteno. Die wedstrijden hanteren minder strenge normen en duren slechts 10 minuten.

De ABW-wedstrijd is eigenlijk vooral op scholieren gericht. De internetwedstrijd van Intersteno – die dit jaar overigens aan zijn tiende editie toe is – richt zich op een internationaal publiek en bestaat eigenlijk uit twee wedstrijden: een wedstrijd in de moedertaal en een meertalenwedstrijd. Bij die laatste kan iedere deelnemer zelf kiezen in welke talen hij of zij wil meedoen. In hoe meer talen je slaagt, hoe meer punten je verzamelt en hoe hoger je op de ranglijst klimt. Er zijn 16 beschikbare talen. Vorig jaar heb ik in 12 talen getypt (en alle 12 geslaagd). Dit jaar moet ik mij wegens een veel te drukke agenda wat beperken, maar ik zal in ieder geval in een aantal verschillende talen typen. Sommige talen zitten vol lastige accentletters, en dat valt echt niet mee. Je moet al heel wat oefenen alvorens je in die vreemde talen enige kans van slagen hebt. Ook Russisch zit erbij, maar dat zie ik niet meteen zitten. Wie wil, kan het altijd eens proberen, want ook deze wedstrijd staat open voor iedereen.

Maar behalve aan de internetwedstrijden hebben we dit jaar ook deelgenomen aan het Nederlands kampioenschap computertypen in Nijkerk (een 10-minuten-wedstrijd, vooral gericht op scholieren) en aan de Nederlandse wedstrijd tekstproductie in Den Haag (een 30-minuten-wedstrijd voor ervaren typisten, volgens de strenge WK-normen). Die wedstrijden vonden plaats in april, en de verslagen van beide wedstrijden zijn inmiddels al op deze blog verschenen. Vandaag stond er – enigszins tot mijn verbazing, want ik wist van niks – een stukje over in de krant:

(Uit De Krant van West-Vlaanderen, 11 mei 2012)

Gebotopia: Nederlandse wedstrijd tekstproductie in Den Haag
Gebotopia: Nederlands kampioenschap computertypen in Nijkerk

www.abw.be
www.intersteno.org
www.intersteno2013.org

Antwerp Convention

Ik weet nu al dat ik wegens andere verplichtingen dit jaar niet naar FACTS zal kunnen (het jaarlijkse fantasy-, anime-, comics-, toys- en sci-fi-gebeuren in Gent), maar er was een goed alternatief: afgelopen zondag vond in Antwerpen een min of meer gelijkaardige beurs plaats: de tweede editie van Antwerp Convention, in Antwerp Expo.

Antwerp Convention is kleinschaliger dan FACTS, maar voor de rest is het erg vergelijkbaar. Hal 4 van Antwerp Expo was weliswaar niet volledig, maar toch grotendeels, gevuld met stands van dealers die allerlei verleidelijke merchandising en heel veel comic books verkopen voor de liefhebbers van sci-fi, fantasy en horror (en al wat daar enigszins op lijkt). Er was een cosplaywedstrijd, een bescheiden game zone, en er waren ook enkele acteurs en artiesten, die wat kwamen vertellen op het podium, aan wie je vragen kon stellen en bij wie je terecht kon voor een handtekening.

Zo heb ik het panel bijgewoond van de Nederlandse acteur Carel Struycken, die ik vorig jaar ook heel even (alleen tijdens de slotceremonie, eigenlijk) op FedCon had gezien. Struycken is bij de fans vooral bekend als Mr. Homn in Star Trek: The Next Generation en Lurch in The Addams Family. Ik ben ook gaan luisteren naar Bond-actrice Caroline Munro (helicopterpilote Naomi in The Spy Who Loved Me) en naar Sarah Douglas (Ursa in Superman II en een hele schare rolletjes in genre-tv-reeksen en miniseries). En tenslotte heb ik ook nog Brian Muir aan het woord gehoord, aan artiest die vooral bekendheid geniet omdat hij het masker van Darth Vader en de stormtrooper-uniformen uit Star Wars heeft vormgegeven. Hij heeft ook nog gewerkt aan o.a. Alien, Raiders of the Lost Ark, de Harry Potter-reeks en een heleboel andere films. Best interessant om eens te horen.

Van de cosplay heb ik weinig gezien, maar ik heb wel onthouden dat op Antwerp Convention dit jaar het eerste Belgische cosplaykampioenschap werd gehouden. Iets wat naar mijn bescheiden mening toch meer op FACTS thuishoort, want daar komt gewoon véél meer volk (en cosplayers) op af. Hoewel, dit was nog maar de tweede editie van Antwerp Convention, en het evenement zal de komende jaren zeker nog groeien.

Wat ik op FACTS nog niet gezien heb, maar wel op Antwerp Convention, is Dutch Robot Games, een Nederlandse vereniging van robotbouwers. Een beetje een misleidende naam, want het gaat eigenlijk niet om autonome robots. Wat ze bouwen zijn kleine, telegeleide robotachtige voertuigjes die vervolgens elkaar in een arena moeten bestrijden. De kunst is een machine te bouwen die in staat is zijn tegenstander uit te schakelen en daarbij zelf min of meer ongedeerd te blijven.

Je kon ook nog meedoen aan een lasershoot, maar daar heb ik me niet aan gewaagd...

antwerpconvention.be
facts.be
www.brianmuirvadersculptor.com
www.dutchrobotgames.nl