De eerste Sherlock Holmes met Robert Downey Jr. in de titelrol had ik twee jaar geleden wel kunnen smaken, dus ik wou graag het vervolg zien. In de sequel Sherlock Holmes: A Game of Shadows neemt Holmes het op tegen zijn meest beruchte tegenstander, professor Moriarti.
Ik had op voorhand niet op IMDb gekeken naar de rolverdeling, dus ik was aangenaam verrast om naast Robert Downey Jr. en Jude Law nog enkele bekende gezichten te zien, zoals Stephen Fry als Holmes’ broer Mycroft, Noomi Rapace als de zigeunerin Madam Simza en Jared Harris in de rol van Moriarty.
Het duurde even voordat ik door had waar ik Madam Simza eerder had gezien. Ongeveer halfweg de film wist ik het ineens: ik kende haar als Lisbeth Salander uit de Zweedse miniserie Millennium, naar de gelijknamige en immens populaire trilogie van Stieg Larsson. Een paar weken geleden had ik haar tegenspeler uit die reeks, Michael Nyqvist, trouwens nog gezien in Mission Impossible 4: Ghost Protocol, ook een film waar ik bijzonder van genoten heb, maar wegens geen tijd geen blogje aan heb gewijd. Maar ik wil en passant toch even kwijt dat ik MI4 de beste uit de reeks vind. Sedert J.J. Abrams (Alias, Lost, Fringe, Star Trek) de productie in handen heeft, wordt het alsmaar beter. Abrams is nog steeds een van mijn grote filmhelden.
Stephen Fry ken ik in de eerste plaats als scepticus en documentairemaker, minder als acteur. Maar Jared Harris had ik al snel herkend als David Robert Jones uit de eerder genoemde tv-reeks Fringe van J.J. Abrams.
Tot slot nog dit: vertrouw nooit de ondertitels. Zoals gewoonlijk heb ik geprobeerd de ondertitels te negeren en heb ik geluisterd naar de Engelstalige dialogen, zodat ik méér van de film zie dan enkel de onderste 10% van het scherm. Maar helaas dwalen mijn blikken af en toe onwillekeurig toch af naar die storende, aandachtstrekkende witte letters onderaan in beeld. En heel toevallig was ik weer maar eens getuige van een foute vertaling. Op een bepaald moment zegt Holmes: ‘Once more unto the breach!’, wat in de ondertitels compleet verkeerd vertaald werd als ‘Eens te meer onder de brug’. ‘Once more unto the breach’, wat zoveel betekent als ‘eens te meer in de bres’, is een quote uit de derde akte van Henry V van Shakespeare. Helaas blijkt de vertaler van dienst niet vertrouwd met het werk van Shakespeare, heeft hij of zij niet goed geluisterd en gemeend dat er gezegd werd ‘Once more under the bridge’ (wat natuurlijk nergens op slaat), met de foutieve vertaling tot gevolg. Dergelijke foutieve vertalingen zijn schering en inslag bij films en tv-series. Als je er eenmaal op begint te letten, kom je ze erg vaak tegen.
Maar goed, deze tweede Sherlock Holmes mag er dus best zijn. Ik heb het filmjaar 2012 alvast prima ingezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten