Die Lustige Witwe

Om het culturele jaar in schoonheid af te sluiten, hebben we op de valreep nog een voorstelling van Die Lustige Witwe meegepikt. Deze komische operette van Franz Lehár werd op 27, 28 en 29 december opgevoerd in zaal Capitole in Gent.

Het werd een zeer genietbare uitvoering door het ballet, het orkest en het koor van The Budapest Operetta and Musical Theatre. Uiteraard in het Duits, maar met Nederlandse boventiteling voor wie geen polyglot is.

Als liefhebber van klassieke muziek, opera en operette was ik natuurlijk al vertrouwd met dit stuk, maar voor mijn metgezellen van gisteravond was het hun eerste operette-ervaring. Miche en Annelies zijn wel musicalliefhebbers, maar operette is toch weer iets anders...

Gelukkig is Die Lustige Witwe prima geschikt als kennismaking met het operettegenre. Het verhaal speelt zich af in het Parijs van rond 1900. Sedert de première in 1905 (in het Weense Theater an der Wien) kent deze operette een onophoudend wereldwijd succes, met muzikale toppers als het overbekende Vilja-Lied en Da geh’ ich zu Maxim.

In 2005 zag ik nog een voorstelling in het Concertgebouw in Brugge, maar die vond ik niet zo goed als de opvoering van gisteravond in Gent. Het Budapest Operetta and Musical Theatre beschikt over uitstekende zangers en dansers, en het decor was verrassend, met werkende fonteinen op de bühne tijdens de tweede akte.

Niet enkel voor mij, maar ook voor Miche en Annelies was dit een positieve ervaring. In de toekomst zijn meer operettebezoeken dus zeker niet uitgesloten. En wie weet, misschien kan ik hen wel overhalen om eens mee te gaan naar een opera…

musichall.be

Het Zwin

Afgelopen zomer hebben we nog eens een uitstapje gemaakt naar het provinciaal natuurpark het Zwin in Knokke-Heist, helemaal tegen de Nederlandse grens. Dat was alweer een hele tijd geleden, en sedertdien heeft het Zwin een behoorlijke metamorfose ondergaan.

Vroeger kwam je binnen via het vogelpark: een mini-dierentuin waar heel wat inheemse vogels opgesloten zaten in kooien. Dat is nu allemaal verleden tijd. Alle oude kooien, dierenverblijven en andere gebouwen (inclusief de voormalige koninklijke villa, die een tijd lang als restaurant dienst deed) zijn weg en hebben plaats gemaakt voor een modern bezoekerscentrum en veel groen, waterpartijen, wandelpaden en observatieposten vanwaar je de dieren nu in hun natuurlijke omgeving kunt bestuderen.

Naast het voormalige vogelpark was er dan ook nog de Zwinvlakte, een uniek slikke- en schorregebied. Dat beschermd natuurgebied is grotendeels onveranderd gebleven, maar er zijn ondertussen wel uitbreidingswerken uitgevoerd en ook in de komende jaren wordt nog aan verdere uitbreiding gewerkt.

Vorig jaar, op 10 juni 2016, werd het voormalige Zwin na heel wat werkzaamheden officieel heropend onder zijn nieuwe naam: het Zwin Natuur Park. Het wordt nu gezamenlijk beheerd door zijn nieuwe eigenaars, de Provincie West-Vlaanderen en het Agentschap Natuur en Bos van het Vlaamse Gewest. Vroeger waren het park en de vlakte eigendom van de Compagnie Het Zoute.

De voormalig burgemeester van Knokke, graaf Léon Lippens (vader van de huidige burgemeester), was een groot natuurliefhebber en ornitholoog, en stichtte in 1952 het natuurreservaat Het Zwin. Het was het allereerste natuurreservaat in België.

‘Zwin’ is niet alleen de naam van het park en het natuurgebied, maar ook van de waterloop waaraan het natuurgebied zijn ontstaan te danken heeft. De Zwinvlakte is niet alleen bekend omdat het een uniek vogelbroedgebied is, maar ook omwille van het bijzondere (en beschermde) plantje dat er groeit: de zogenaamde lamsoor (Limonium vulgare), in de volksmond ook zwinneblomme genoemd. In de zomer geeft de zwinneblomme de vlakte aan paarse schijn.

www.zwin.be
zwininverandering.eu

Mozart!

Eerder deze maand zijn we naar Mozart! geweest. Niet de man zelf natuurlijk, maar de musical, die dezer dagen opgevoerd wordt in de Antwerpse Stadsschouwburg. Twee jaar geleden stonden we nog bij zijn standbeeld in Wenen, aan de Opernring.

De openingsscène brengt ons meteen naar de spiegelzaal van het paleis Schönbrunn, waar de zesjarige Mozart in 1762 zijn eerste concert speelt in het bijzijn van keizerin Maria Theresia. De achtergrond is een enorm geprojecteerd beeld van de échte spiegelzaal, die ik meteen herken van ons bezoek aan de keizerlijke zomerresidentie.

Gedurende de hele musical worden enorme, prachtige foto’s van bestaande Weense en Salzburgse gebouwen gebruikt als achtergrond. Gecombineerd met het imposante podium van de schouwburg (het grootste theaterpodium van Europa!) en het ronddraaiende plateau, zorgen ze voor een indrukwekkend visueel schouwspel.

Na de openingsscène maken we een sprong in de tijd en ontmoeten we Mozart als jongvolwassene. Hij blijkt een rebelse rockster avant la lettre te zijn geworden (wat we ook al wisten van de film Amadeus uit 1984, van Milos Forman), maar tijdens de hele voorstelling is het wonderkind nooit ver weg. De musical vertelt Mozarts levensverhaal, met centraal de strijd tussen de mens (met al zijn gebreken) en het muzikale genie.

De originele, Duitstalige versie van deze musical van Michael Kunze (tekst) en Sylvester Levay (muziek) ging in 1999 in première in het Weense Theater an der Wien. Voor de Nederlandstalige productie werkte Music Hall samen met het Oostenrijkse musicalhuis Vereinigte Bühnen Wien.

Liefhebbers van Mozarts klassieke muziek zullen misschien wat ontgoocheld zijn, want op enkele korte uitzonderingen na, wordt de muziek van Mozart niet in deze musical gebruikt. Het is een moderne musical, met nieuwe muziek, die niet focust op Mozarts composities, maar op zijn persoon.

Wil je de musical zien, dan kun je nog vandaag (30 december) en op 5, 6 en 7 januari terecht in de Stadsschouwburg in Antwerpen. Een aanrader!

musichall.be