The Orville

Het zijn hoogdagen voor Trekkies. Niet alleen is er de nieuwe tv-reeks Star Trek: Discovery (waarover ik het al had in mijn vorige blogbericht), er is ook... The Orville.

The Orville heeft in principe niets met Star Trek te maken, maar het is er duidelijk door geïnspireerd. Het is een parodie van de hand van Seth MacFarlane, de bedenker van Family Guy (waarvoor hij twee Emmy’s kreeg).

Daarnaast is McFarlane ook een Trekkie, die een jongensdroom in vervulling zag gaan toen hij de rol van Ensign Rivers mocht vertolken in twee afleveringen van Star Trek: Enterprise (The Forgotten en Affliction).

The Orville is geen komedie, maar sciencefiction met enkele komische elementen. De humor krijgt nooit de overhand en wordt geen slapstick, toch niet in de eerste drie afleveringen die ondertussen al uitgezonden werden. Het doet hier en daar misschien wat denken aan Galaxy Quest (de Star Trek-parodie uit 1999 met Tim Allen, Sigorney Weaver en Alan Rickman), maar dan toch een tikkeltje minder kolderiek. The Orville is dan ook eerder een hommage dan een persiflage.

Helaas is The Orville bij ons vooralsnog niet op tv of via streamingdiensten te bekijken. De afleveringen kunnen wel gratis bekeken worden via de Amerikaanse website van tv-zender Fox, maar geoblocking zorgt ervoor dat dat niet lukt vanaf een Europees IP-adres. Wie echter een beetje met een computer overweg kan, weet dat er manieren zijn om geoblocking te omzeilen. Heb je eenmaal uitgevist hoe je dat kunt doen, dan kun je voortaan iedere week de nieuwste aflevering van The Orville bekijken. (‘WWW’ betekent immers world wide web, nietwaar? World wide!)

The Orville is niet te vergelijken met Star Trek: Discovery. Gelukkig maar. Toch is de kans groot dat je als Star Trek-fan beide series zult kunnen appreciëren. Ze vertegenwoordigen twee erg uiteenlopende visies op het fenomeen dat Star Trek na 51 jaar geworden is. Discovery is duidelijk een hoogwaardige productie waar veel geld tegenaan is gegooid en die erg realistisch, intelligent en geloofwaardig wil overkomen; The Orville daarentegen is zichtbaar met meer bescheiden middelen gemaakt, neemt zichzelf niet al te serieus, maar is naar mijn gevoel bijzonder leuk entertainment. Ik ben dus fan van beide reeksen!

The Orville mag dan wel bescheidener zijn, toch zijn de visuals van een meer dan behoorlijk niveau. Ook aan acteertalent ontbreekt het niet. Uiteraard is er Seth MacFarlane zelf, die de rol van kapitein Mercer vertolkt. Daarnaast zien we Adrianne Palicki als commander Grayson, Penny Johnson Jerald als scheepsdokter Finn, en in aflevering 1 is er een gastrol weggelegd voor Victor Garber als admiraal Halsey.

Sci-fi-fans zullen Adrianne Palicki wellicht kennen van haar rol als Bobbi Morse in Agents of S.H.I.E.L.D., en Penny Johnson Jerald kennen de Trekkies natuurlijk nog als Kasidy Yates uit Star Trek: Deep Space Nine. Victor Garber kennen we dan weer als professor Martin Stein in Legends of Tomorrow en The Flash.

MacFarlane wist niet alleen enkele gekende acteurs, maar ook gekende regisseurs voor zijn project te strikken. Zo werd de eerste aflevering geregisseerd door niemand minder dan Jon Favreau (Iron Man, Cowboys & Aliens, The Jungle Book), de tweede door Robert Duncan McNeill (Tom Paris uit Star Trek: Voyager), aflevering drie door Brannon Braga (Star Trek en 24-scenarist en -producer), vier door James L. Conway (Star Trek-regisseur) en vijf door Jonathan Frakes (Will Riker uit Star Trek: The Next Generation)!

www.fox.com/the-orville

Star Trek: Discovery

Vorig jaar vierden we 50 jaar Star Trek. Als je weet dat de originele Star Trek-tv-serie al na drie seizoenen gecanceld werd, dan mag het een klein mirakel heten dat de reeks anno 2017 nog (of weer?) springlevend is. Sedert begin deze week zijn namelijk op Netflix de eerste twee afleveringen van de nieuwste spinn-off, Star Trek: Discovery, te bekijken.

Als Trekkie in hart en nieren heb ik de nieuwe afleveringen uiteraard al een paar keer bekeken, en mijn eerste indrukken zijn bijzonder positief. Star Trek is terug, en hoe! De nieuwe reeks, die zich afspeelt 10 jaar vóór Kirk en Spock, is modern, aantrekkelijk in beeld gebracht, goed geschreven en goed geacteerd. Door terug te gaan naar wat bijna de oorspronkelijke tijdsperiode is (enkele jaren vóór de originele serie), wint men de harten van de allereerste fans. Tegelijkertijd oogt de reeks eigentijds en vernieuwend, met overtuigende visual effects. De eerste twee afleveringen lieten alvast sterke acteerprestaties zien van Michelle Yeoh en Sonequa Martin-Green (die we nog kennen als Sasha in The Walking Dead) en hadden een knap scenario. En dat allemaal in high definition! (Wat een verschil met vroeger.)

Het ruimteschip, de Shenzhou (nota bene ook de naam van een bestaand Chinees ruimtetuig), doet wat aan denken aan de Enterprise NX-01 (het schip uit de vorige Star Trek-reeks, Star Trek: Enterprise), maar dan wat moderner. Het schip ziet er zowel aan de binnen- als aan de buitenkant behoorlijk indrukwekkend uit, en dan hebben we de Discovery, waar het in deze reeks toch om gaat draaien, nog niet eens gezien. Daarvoor moeten we wachten tot aflevering 3. Nog vijf keer slapen.

In de eerste afleveringen duiken meteen enkele elementen op die we kennen van eerdere Star Trek- incarnaties: onder andere het Vulcan Learning Center (een school op de planeet Vulcan, die we kennen van de Star Trek-reboot uit 2009), Sarek (Spocks vader), en zelfs enkele kunstmatige en compleet overbodige lens flares (zoals in J.J. Abrams’ recente bioscoopfilms). Hopelijk gaan ze met dat laatste niet te veel overdrijven en was dit een eenmalig grapje van de makers.

En ook de Klingons zijn terug. In eerdere Star Trek-reeksen die zich ná de originele reeks afspelen (The Next Generation, Deep Space Nine en Voyager), zijn aardbewoners en Klingons bondgenoten, maar in de era van Star Trek: Discovery zijn de Klingons nog erg vijandig, zoals we in de eerste twee afleveringen al meteen ondervinden.

Als ik toch één minpuntje mag vermelden voor wat betreft de nieuwe reeks, dan zijn het die Klingons. Maar dat is een persoonlijk oordeel. Sommige fans zijn helemaal weg van de nieuwe Klingons, maar anderen hebben er toch hun bedenkingen bij.

In Discovery hebben ze nog maar eens een nieuwe look gekregen (lees: make-up, kledij etc.). Het lijkt wel of de makers van Star Trek het onderling maar niet eens kunnen worden over hoe de Klingons er eigenlijk uit moeten zien, want het is al niet meer de eerste keer dat ze dit veranderen. Maar goed, los daarvan vind ik hun nieuwe uniformen maar niks – het lijken wel kostuums uit een Shakespeare-drama –, en ze spreken veel te langzaam. Eerlijk gezegd doen ze me wat denken aan kleine kinderen van het eerste leerjaar die wat onwennig en met veel moeite uit een boekje moeten voorlezen. Je hoort ook duidelijk dat de acteurs het niet gemakkelijk hebben om te praten, en dat komt door het valse gebit dat ze als Klingon-vertolkers moeten dragen. Met name s-klanken blijken een harde dobber. Misschien had men die scènes beter gedubd, dan zou het wat overtuigender overkomen.

O ja, nu we het toch over Klingons hebben: Netflix heeft een bijzonder grapje uitgehaald. Wanneer je op Netflix een film of serie bekijkt, dan kun je zelf instellen of, en zo ja in welke taal, je ondertitels wilt zien. En nu blijkt dat je tussen de andere keuzemogelijkheden (Engels, Duits, Nederlands, Frans, ...) ook ‘Klingon’ kunt kiezen. Erg leuk voor wie het Klingon (min of meer) beheerst, of voor wie Klingon wil leren. En geloof me gerust, er zijn heel wat Trekkies die daar gek genoeg voor zijn.

Ik ben benieuwd hoe het verder gaat. De komende weken zit ik in ieder geval aan het scherm gekluisterd. In eerste instantie komen er acht afleveringen vanaf de première tot begin november. Die laatste aflevering van het eerste ‘chapter’ zal ongetwijfeld eindigen met een cliffhanger van formaat. Daarna zullen we geduldig moeten afwachten tot begin januari, wanneer het vervolg op ons losgelaten wordt. Het eerste seizoen zal uit vijftien afleveringen bestaan.

Vijftien is heel wat minder dan de tweeëntwintig of zesentwintig afleveringen die een seizoen van The Next Generation indertijd telde, maar momenteel is het een algemene trend in televisieland dat series minder afleveringen per seizoen krijgen. Dertien of zelfs tien afleveringen zijn tegenwoordig gebruikelijk voor heel wat nieuwe reeksen, dus met vijftien mogen we al bij al niet klagen. Al kan er natuurlijk nooit te veel Star Trek zijn...

www.startrek.com